Α1 πόλο Ανδρών: αγοραστική αξία

 

Την προηγούμενη φορά που έγραψα τα τρία μέρη της αγοραστικής αξίας για την Α1 πόλο Ανδρών για το gavros.gr (το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο υπάρχει η δυνατότητα ακόμα να αναγνωστούν) μία κατάσταση ήταν παγιωμένη και μία επρόκειτο να συμβεί: η απόσταση του Ολυμπιακού από τον έτερο δελφίνο του τίτλου- δηλαδή τον ΝΟ Βουλιαγμένης- ήταν σχετικά μικρή, ενώ δέχθηκα και παράπονα που με ανάγκασαν να σκεφτώ σοβαρά να μην συντάξω ξανά μία παρόμοια λίστα. Ωστόσο αν υπάρχει μία σαφής εξοικείωση, αυτή είναι με τη διαστροφή. Ο πρώτος γύρος τέλειωσε και η απόσταση μεταξύ της λήξης του και της έναρξης του δεύτερου γύρου είναι τρεις, ενώ με το 24ωρο που πέρασε απομένουν περίπου 35 ώρες μέχρι να γίνει το ντέρμπι του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκό στο «Πέτρος Καπαγέρωφ», το οποίο, εκτός των άλλων και σε μία απίθανη συγκυρία, είναι εκείνο της πρώτης με τη δεύτερη ομάδα του πρωταθλήματος. 

 

Οπότε το κείμενο πρέπει να «τρέξει». Το εγχείρημα είναι να εγκλωβιστούν 30 πολίστες μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα, με βάση όσα έχουν εμφανίσει ως τώρα, απλώς πρέπει να εξαιρεθούν οι πολίστες του Ολυμπιακού, πλην δύο και μίας τιμητικής αναφοράς. Το θέμα είναι ότι όταν μία ομάδα έχει 33 βαθμούς, 11 νίκες σε ισάριθμα ματς, βρίσκεται στην κούρσα για την καλύτερη επίθεση και την καλύτερη άμυνα ποτέ στην Α1, έχει 67 γκολ περισσότερα από τη δεύτερη καλύτερη επίθεση και 31 γκολ λιγότερα από τη δεύτερη καλύτερη άμυνα, ενώ οι δύο πρώτοι σκόρερ της έχουν μαζί όσα γκολ έχει πετύχει συνολικά ο ΝΟ Χίου στην κατηγορία, δεν μπορείς να έχεις παίκτες της στη λίστα. 

 

Οι κανόνες είναι οι εξής (μόνο και μόνο αν υπήρχε όντως αγορά στο πόλο): 

 

-Η ηλικία μετράει, μαζί με τις ικανότητες. Θα προτιμούσες να έχεις στην ομάδα σου τον Γιάννη Κόχειλα για τα επόμενα πέντε χρόνια ή τον Μανώλη Σολανάκη για τα επόμενα 12; 

 

-Αν δεν υπήρχε καμία απαγόρευση στις ανταλλαγές για ένα 24ωρο, θα ήθελε μία ομάδα να ανταλλάξει τον παίκτη Α με τον παίκτη Β μίας άλλης;

 

-Αν ο Μάνθος Βουλγαράκης είναι στο νούμερο 7, σημαίνει ότι ο Εθνικός θα τον αντάλλαζε μόνο με τους έξι πρώτους και με κανέναν από το νούμερο 8 ως το νούμερο 30. 

 

-Επίσης, το τι θα συνέβαινε στις ομάδες αν «έπαιζε» το σενάριο μίας ανταλλαγής. Αν δηλαδή ακουγόταν ότι ο Δημήτρης Τίγκας μπορεί να γινόταν τράμπα στον Εθνικό για τον Στέλιο Αργυρόπουλο. Ποια ομάδα θα έλεγε, «δεν θέλουμε να ανταλλάξουμε τον παίκτη μας, αλλά υποχρεούμαστε να δούμε τι παίζει με αυτήν την ανταλλαγή» και ποια, «δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξουμε τον παίκτη μας». 

 

Όλα αυτά, αν υποκρινόμαστε ότι όντως υπήρχε μία σταθερή αγορά για το πόλο, ώστε μία επένδυση να μην καταλήξει σε φούσκα. 

 

Πριν ξεκινήσουμε, τιμητική αναφορά: στους παλαίμαχους του Υδραϊκού, τον αειθαλή Πέτρε Σάντα, ο οποίος είναι από τους κορυφαίους παίκτες του ΝΟ Καλαμακίου τη φετινή σεζόν και έχει βάλει το γκολ της σεζόν στο ματς με τον Υδραϊκό, από το κέντρο της πισίνας για να χαρίσει τη νίκη στον ΝΟΚ, στον Γιάννη Θωμάκο, ο οποίος παραμένει η ψυχή του Πανιωνίου, στον Γιώργο Αφρουδάκη, ο οποίος συνεχίζει να προσφέρει τα μέγιστα στην ομάδα του, δηλαδή τον Παναθηναϊκό και στον Άγγελο Βλαχόπουλο. Εξ ορισμού δεν μπορεί να αποτελεί κριτήριο η Α1 για τους «ερυθρόλευκους», απλώς είναι η αίσθηση ότι ο δεξιός περιφερειακός του Ολυμπιακού δεν αναδίδεται μέσα από τις φλόγες, όπως την περυσινή σεζόν. Αν αυτό συμβαίνει επειδή έχει μπλέξει το... κορδόνι της δεξιάς πλευράς δεν είναι βέβαιο, πάντως είναι σίγουρο ότι ο Βλαχόπουλος πέρασε από μία φάση αυτοαμφιβολίας. Ρεαλιστικά, θα κάνει σύντομα μεγάλα ματς. 

 

Και τώρα, στους παίκτες που δεν μπήκαν στην κατηγορία, για διάφορους λόγους (από τη λιγότερο στην περισσότερο δύσκολη επιλογή): στον Γιάννη Γαβαλά του Πανιωνίου, στον Μανώλη Πρέκα, που δεν έχει κάνει αισθητή την παρουσία του στον ΝΟ Χίου. Στον συμπαίκτη του, Στέλιο Μιμίδη, που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν η θητεία στη Γαλλία του έκανε περισσότερο κακό παρά καλό.  Στον Γιάννη Τζώρτζη, που έχει βελτιωθεί στον Εθνικό, αλλά έχει ακόμα ένα βουνό να ανέβει προκειμένου να καλύψει τον περυσινό χαμένο χρόνο. Στους Μιχάλη Καζάζη, Μάριο Χατζηγούλα και Θοδωρή Γιαννόπουλο του ΑΝΟ Γλυφάδας, ο οποίος έχει τρεις νίκες στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια του. Στον Νίκο Στελάτο, ο οποίος βρίσκει τον τρόπο να δρα στα παιχνίδια του Υδραϊκού. Στον Βασίλη Λιοτσάκη, έναν αριστερόχειρα με αίσθηση του χώρου, που έχασε την ευκαιρία να σφραγίσει το πιο σημαντικό αποτέλεσμα στην ιστορία του ΝΟ Καλαμακίου όταν γλίστρησε η μπάλα από το χέρι του στην προσπάθεια για πέναλτι στον Λαιμό κόντρα στον ΝΟ Βουλιαγμένης. Στον αρχηγό του ΠΑΟΚ, Μίμη Αληχανίδη, ο οποίος είναι σταθερή αξία σε κάθε ματς, αλλά έχασε τη μία θέση από το δίδυμο Κόλιανιν και Μιτελούδη επειδή ο παρονομαστής τους είναι κοινός. Στον Μανώλη Ζερδεβά, ο οποίος ήταν η δυσκολότερη περίπτωση: θα έπρεπε κανονικά να τον βάλω στην πρώτη δεκάδα, επειδή λογικά είναι ο επόμενος πολύ καλός Έλληνας τερματοφύλακας, αλλά το ματς με τον Υδραϊκό είναι μεμονωμένη περίπτωση. Τα επόμενα χρόνια τα δείγματα θα είναι σαφέστερα.   

 

Οι 30 πολίστες χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες. Επειδή η επανάληψη είναι μητέρα της μάθησης, οι τίτλοι ισχύουν σε περίπτωση που υπήρχαν χρήματα και ελεύθερη αγορά στο παιχνίδι. 

 

«ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΤΟ ΒΓΑΛΕΤΕ ΠΑΡΑΕΞΩ»

 

30. Μανώλης Τσαχειλίδης. Ο αναπληρωματικός φουνταριστός του Εθνικού είναι με υποσχετική στους «κυανόλευκους» από τον Ολυμπιακό, αλλά δεν έχει αποδώσει όπως μπορεί να θεωρούσε ο ως τώρα κορυφαίος προπονητής της Α1, Φάνης Κουντουδιός. Ο μικρός έπαιξε για φάσεις με τον Παναθηναϊκό και με τη Βουλιαγμένη, ενώ το ίδιο συνέβη και με τον ΠΑΟΚ. Προς το παρόν είναι εκτός τροχιάς και συνεχίζοντας να βλέπει το πόλο ως χόμπι, σύντομα θα βρίσκεται εκτός θέσης σε ό,τι αφορά τον πρωταθλητισμό. Έχει λιγότερο χρόνο από όσο φαντάζεται. 

 

29. Γιώργος Κατσαούνης. Επέστρεψε μετά από διάλειμμα ενός έτους που τον βρήκε στο Ντουμπάι και προσέφερε στον ΝΟ Καλαμακίου έναν αμυντικό σε καλό επίπεδο, λίγο πιο μποέμ από όσο επιτάσσει η θέση, αλλά σημαντικό συμπαίκτη που μπορεί να προσφέρει αρτιστίκ στιγμές όπως σουτ και πάσες στον φουνταριστό no look. Για ξενιτεμένος και με διάλειμμα ενός έτους από την Α1, παίρνει πολύ καλό βαθμό. 

 

28. Φώτης Μπλάνης. Συγγνώμη, αλλά δεν μιλάμε για έναν... πιτσιρικά επί της ουσίας μπροστά στο ρόστερ του Υδραϊκού; Λένε ότι το πρωτάθλημα της Α1 πόλο Ανδρών θα πρέπει να κρίνεται και από το γεγονός ότι μια ομάδα με μέσο όρο ηλικίας 35 χρόνων είναι έβδομη στη βαθμολογία, αλλά σε κάθε σπορ υπάρχει αυτό που λέγεται fundamentals. Δηλαδή τα βασικά, που το 95% των παικτών του Υδραϊκού τα γνωρίζει απ' έξω κι ανακατωτά. Στο ματς με τη Βουλιαγμένη ο Αντώνης Βλοντάκης έκανε περιστροφή... πίβοτ, δηλαδή έστριψε προς τα δεξιά πριν γυρίσει στην αριστερή πλευρά του για να σουτάρει. Δεν σκόραρε, επειδή ήταν τέλη του τέταρτου οκτάλεπτου, αλλά πόσοι φουνταριστοί στην Ελλάδα μπορούν να το κάνουν αυτό; Ο Μπλάνης κολυμπάει ασταμάτητα, πιάνει τον καλό περιφερειακό της αντίπαλης ομάδας και μπορεί επιθετικά να μη συμμετέχει τόσο πολύ στο παιχνίδι του Υδραϊκού, αλλά εδώ πρόκειται για μία ομάδα που δεν κάνει μπασίματα και που απλώς παίζει χωρίς να κάνει σοβαρά λάθη. Θα τον πρότεινα για την επόμενη τριετία σε οποιαδήποτε ομάδα έχει ρόστερ για να είναι τρίτη στο πρωτάθλημα και της λείπει ο τελευταίος συνδετικός κρίκος. 

 

27. Ζάχος Αναστασιάδης. Μιλάμε για τον παίκτη μίας ομάδας η οποία έπαιξε με τερματοφύλακα παίκτη της, τον Αντώνη Χαριτάκη, ο οποίος είναι και ο προπονητής της, και έχασε μόλις 6-12 από τον ΝΟ Χίου. Μιλάμε για μία ομάδα την οποία ο πρώην προπονητής της, Θοδωρής Χατζηθεοδώρου, άφησε στα κρύα του λουτρού (και δεν είπε τον λόγο, παρά μόνο υπερασπίστηκε τους παίκτες στην τελευταία εκπομπή της συνδρομητικής τηλεόρασης) και της οποίας ο αρχηγός, Ζάχος Αναστασιάδης, τόνισε ότι η διοίκηση του Νηρέα Λαμίας του διεμήνυσε πως δεν ενδιαφέρεται για τους παίκτες και για το πόλο. Αν και κάθε ματς είναι ένα δίλημμα, ο Αναστασιάδης είναι, μαζί με τους Χρήστο, Ανδρέα Φλώρο και τον Θοδωρή Καστανάκη, όαση για τον Νηρέα σε μία χρονιά που μαθηματικά θα οδηγήσει στον υποβιβασμό. Εξάλλου, εκτός από την εκ των έσω αδιαφορία, ο Νηρέας έχει να αντιμετωπίσει και τα σφυρίγματα, που άφησαν Αναστασιάδη και Χρήστο Φλώρο εκτός δράσης για τρία παιχνίδια. 

 

26. Οδυσσέας Μασμανίδης. Μπορεί να πάει παραπάνω στη λίστα ένας φουνταριστός που, ενώ ήταν δυνάστης στις μικρές ηλικίες και ηγέτης των εθνικών ομάδων, στα 19 του δεν μπορεί να κάνει ανάποδο σουτ; 

 

 

25. Κωνσταντίνος Βιτέλλας. 

24. Δήμος Δερμιτζάκης. Ο δεύτερος είναι καλύτερος από τον προηγούμενο χρόνο, αλλά δεν είναι καταλύτης για τον Παναθηναϊκό. Ο Κώστας Λούδης τον υπολογίζει, μένει στο νερό τα τελευταία λεπτά ενός κρίσιμου ματς, φέρνει ενέργεια και πάθος, αλλά πάλι είναι η τέταρτη επιλογή σε μία ομάδα που έχει κάνει καλή πορεία. Το δέμας παίζει ρόλο, αλλά από το ίδιο ύψος κοιτάζει τον κόσμο και ο Αλέξανδρος Γούνας, ο οποίος διακρίθηκε ακόμα και στο Ρέκο και είναι πρώτος σκόρερ στην Α1. Ο πρώτος είχε όλα τα εχέγγυα για μία μεγάλη καριέρα και ανταγωνιστικά ματς που θα αφορούν σε τρόπαια. Ο ΝΟ Χίου, ωστόσο, παρά το αρκετό ταλέντο που διαθέτει, δεινοπαθεί να νικήσει παιχνίδια, είναι τρίτος από το τέλος και αφού δεν είναι έβδομος δεν έχει και μεγάλη σημασία, αλλά τα δεύτερα ημίχρονα της ομάδας του Μίλαν Τζόρτζεβιτς είναι τραγικά. Τα περισσότερα παιδιά της γενιάς του Βόλου δεν έχουν κάνει ακόμα το ξεπέταγμά τους. 

 

23. Μάρκο Τσβέτκοβιτς. Είναι τόσο χαμηλά στη λίστα επειδή ήρθε πριν από λίγο καιρό, δεν ξεκίνησε στο πρωτάθλημα από την αρχή και οι αντίπαλες ομάδες δεν τον περιμένουν. Αλλά ενώ κάνει χαβαλέ στο νερό είναι παικταράς και απέναντι στον Ολυμπιακό έβαλε ένα ασύλληπτο twister. Το Παλαιό Φάληρο, που ούτως ή άλλως είναι ανταγωνιστικό επειδή ο Νίκος Βενετόπουλος είναι πολύ καλός προπονητής, με τον Σέρβο έχει πολλές πιθανότητες να μείνει στην κατηγορία. Το Σάββατο στις 19:00 παίζει στον Άλιμο, απέναντι στον ΝΟ Καλαμακίου, ένα από τα ματς που θα κρίνουν αν θα μπορέσει να φθάσει την έβδομη θέση ή αν, τόσο νωρίς, θα έχει χάσει έδαφος. 

 

22. Κώστας Φλέγκας. Αν, τώρα, αποκληθεί ο τερματοφύλακας του Υδραϊκού ο κορυφαίος πολίστας της ομάδας φέτος, με τόσα ιερά τέρατα στη σύνθεσή του, καλύτερα να πάω να κοιταχθώ ε; 

 

21. Χρβόγε Κόλιανιν. 

20. Δημήτρης Μιτελούδης. Ξεκίνησαν θαυμάσια, πήραν ισοπαλία στη Χίο την πρεμιέρα και στον Λαιμό, βαρέθηκαν ελαφρώς στην πορεία, ο ΠΑΟΚ έχασε το... feeling της σιγουριάς που είχε. Ξαφνικά, η Βουλιαγμένη είναι τέταρτη και έχει αποκτήσει προβάδισμα 5 βαθμών από τον «δικέφαλο», ενώ το Καλαμάκι βρίσκεται μόλις δύο βαθμούς πίσω του. Ο ΠΑΟΚ έχει τον ΝΟΒ στο Ποσειδώνιο στον δεύτερο γύρο, αλλά μόνο αν οι δύο τους ανακτήσουν την όρεξή τους θα έχει τύχη η ομάδα τους.

 

«ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΔΙΝΟΥΜΕ, ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΙΕΙ ΠΟΛΥ»

 

20. Νίκος Κουλιεράκης. So, Νίκος, τι άλλαξε όταν έφυγε ο Σελετόπουλος και έγινε ο Βολτυράκης προπονητής της Γλυφάδας;

 

19. Στέφανος Γαλανόπουλος. 

18. Κώστας Γαλανίδης. Μετά από δύο χρόνια με υποσχετική ο πρώτος κάνει μία χρονιά με τον ΝΟ Χίου που είναι αρκετά μπερδεμένη. Όταν κάναμε το preview της Α1 στο waterpolonews οι Μοσχάτοι με κράτησαν για να μην βάλω τη Χίο πάνω από τον Παναθηναϊκό και είχαν δίκιο, απλώς θεωρώ ότι η έβδομη θέση είναι του χεριού της. Το θέμα είναι τι θα γίνει τη μεθεπόμενη σεζόν (θεωρώντας ότι ο Δεληγιάννης θα συνεχίζει να παίζει πόλο ως το 2016). Ο Γαλανίδης είναι ένα κλικ καλύτερος από πέρυσι, ενδιαφέρεται περισσότερο, ο τραυματισμός το καλοκαίρι του στέρησε τη συμμετοχή σε ένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, αλλά φαίνεται ότι τον έκανε να σκέφτεται περισσότερο και με τον ίδιο στο τέρμα στα ματς πρωταθλήματος ο Ολυμπιακός οδεύει για την καλύτερη άμυνα στην ιστορία του πρωταθλήματος, έστω κι αν δέχθηκε 11 γκολ στα τελευταία 2 παιχνίδια του με Γλυφάδα και Παλαιό Φάληρο. Ο Γαλανόπουλος θα πρέπει να επιστρέψει κάποια στιγμή στον Πειραιά και όχι μόνο για προπονήσεις, και θα πρέπει να είναι πανέτοιμος, ενώ δεν φαίνεται ότι είναι σε καλύτερη κατάσταση από την προηγούμενη σεζόν. Ο δεύτερος γύρος είναι ο καλός του, σε κάθε περίπτωση. 

 

17. Παναγιώτης Τζωρτζάτος. Κάτι συνέβη στα μέσα του πρώτου γύρου Παναγιώτη... 

 

16. Κώστας Τσαλκάνης. Δεν σημαίνει κάτι ότι δεν έπαιξε με τον Υδραϊκό. Δεν έπαιξε ούτε με την εθνική ομάδα στο ματς με την Ουγγαρία, ενώ κράτησε τον Ολυμπιακό στα 8 γκολ, που είναι το χαμηλότερο ενεργητικό των «ερυθρόλευκων» στο πρωτάθλημα. Αποκλείεται να μην επανέλθει δριμύτερος στα play off ή να μην ηγηθεί της προσπάθειας του ΝΟΒ για να πιάσει τον Παναθηναϊκό στη δεύτερη θέση και να πάρει το πλεονέκτημα έδρας μέχρι τους τελικούς. Ωστόσο, κάτι φαίνεται να έχει σπάσει μέσα του, ειδικά μετά την απόφαση του Χρήστου Αφρουδάκη να μην παίξει με την Εθνική όσο ήταν προπονητής ο Σάκης Κεχαγιάς. Παραμένει ο αρχηγός της Βουλιαγμένης και μία φυσιογνωμία που ταιριάζει απολύτως με τον Λαιμό, και εκεί θα τελειώσει την καριέρα του. 

 

15. Χρήστος Κουτσιαλής. Με τον Γιάννη Μπεριστιάνο είναι το καλύτερο δίδυμο αμυντικών του πρωταθλήματος (πλην Ολυμπιακού). Το περιφερειακό σουτ του από τον άξονα είναι ιοβόλο και κάνει θραύση, ειδικά σε περιπτώσεις που λήγει ο χρόνος επίθεσης, αλλά δεν εκβιάζει προσπάθειες. Είναι ακόμα αρκετά καλός στα ατομικά μαρκαρίσματα και αποφεύγει τις γρήγορες ποινές. Ο Εθνικός μπορεί να παίζει με Μπεριστιάνο και Κουτσιαλή την ίδια στιγμή, κάτι που δεν του αφαιρεί τίποτα σε ταχύτητα. Είναι η πιο σχηματοποιημένη νέα ομάδα του πρωταθλήματος. 

 

14. Θανάσης Χρυσοσπάθης. 

13. Δημήτρης Τίγκας. Με πολλή στοργή: σταμάτα να κοιτάς τόσο πολύ τους διαιτητές στα παιχνίδια. Ήσουν στο Ευρωπαϊκό της Βουδαπέστης. Επίσης, αν δεν παρίσταται απόλυτη ανάγκη, μην προσπαθήσεις να πάρεις το φάουλ με το στανιό. Δεν ξέρεις τον μύθο με τον βοσκό και τα πρόβατα; 

 

 

12. Μάριος Χατζηκυριακάκης. Μιλάει πολύ στους συμπαίκτες του, ίσως πιο πολύ από ό,τι πρέπει, αλλά έχει δύο εκπληκτικά παιχνίδια στο ενεργητικό του, με τον Παναθηναϊκό στο Ιλίσιο (όταν και σκόραρε από το κέντρο στο τέλος του τρίτου οκτάλεπτου με ένα σουτ υπολογισμένο και όχι... προσευχή) και με τον ΠΑΟΚ στο Ποσειδώνιο. Επίσης, έχει βάλει το νικητήριο γκολ με τον ΑΝΟ Γλυφάδας. Ο Χατζηκυριακάκης είναι από εκείνους τους πολίστες που διέπει μία ελαφρώς παράλογη αυτοπεποίθηση, ότι παίζουν καλύτερα από ό,τι πραγματικά αποδίδουν και αυτό φέρνει άγνοια κινδύνου, αλλά αυτή μόνο καλό έχει κάνει στον Εθνικό, τουλάχιστον στο πρώτο μισό του πρωταθλήματος. Έχει, βεβαίως, δρόμο ακόμα το πρωτάθλημα και η ομάδα μπορεί να μη ζήσει και να μην πεθάνει μέσα από το πώς βλέπει το παιχνίδι ο περιφερειακός της, καθώς έχει πλεόνασμα ποιότητας, όμως η παρουσία του θα είναι καθοριστική.  

 

11. Στέλιος Αργυρόπουλος. Έχω βάλει στοίχημα ότι θα τον καλέσει ο Θοδωρής Βλάχος στο καμπ προετοιμασίας της εθνικής Ανδρών για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Καζάν, ενώ είναι αυτονόητο ότι θα βρίσκεται στις επιλογές του Θοδωρή Χατζηθεοδώρου για τους Νέους Άνδρες, προκειμένου να αποκατασταθεί και η περυσινή αδικία. Είναι παιδί που βγήκε από την ακαδημία πόλο του Ολυμπιακού (μετά από μια σύντομη πρώτιστη θητεία στον Ηλυσιακό), έχει μάτια και αυτιά ανοικτά, είναι πάντα συνεπής στις προπονήσεις και κάνει υπερωρίες στο γυμναστήριο, έχει γίνει εξπέρ στο δοκάρι όταν ο Εθνικός παίζει παραπάνω, είναι πάντα βασικός και, κυρίως, βρίσκεται πάντα στα τελευταία λεπτά ενός παιχνιδιού στο νερό, όσο κρίσιμο κι αν είναι. Με τον Παναθηναϊκό στο Ιλίσιο του γλίστρησε η μπάλα στην τελευταία επίθεση και το πήρε βαριά, όπως και όλες τις ήττες. Πλέον σκοράρει και συχνότερα και δεν έχει ίχνος εγωισμού στο νερό, για να πάρει τη λάμψη από τους ηγέτες της ομάδας.

 

10. Αλέξανδρος Παπαναστασίου. Με τη Βουλιαγμένη μπλέχθηκε σε μίνι καυγά με τον Χρήστο Αφρουδάκη και δεν μάσησε. Σκόραρε με τον Ολυμπιακό και ο χρόνος συμμετοχής του στο Παλαιό Φάληρο αυξάνεται γεωμετρικά. Είναι γιος του Τάσου Παπαναστασίου του «Πιλότου», αλλά θα γίνει καλύτερος από αυτόν αν έχει τα μυαλά του μέσα στο κεφάλι και ο «Πιλότος» είναι ο πρώτος που χαίρεται με αυτήν την προοπτική. Είναι μακράν ο καλύτερος παίκτης στην Ελλάδα στην ηλικία του (γεννημένος το 1999). Αν υπάρχει λίστα τον επόμενο χρόνο αμφιβάλλω αν θα βρεθεί σε παραπάνω από την θέση που βρίσκεται τώρα, αλλά έρχονται οι εθνικές Εφήβων και Νέων Ανδρών. Αν, δυνητικά, γραφόταν η αγοραστική αξία για τα επόμενα 10 χρόνια, θα ήταν πρώτος σε τρεις συνεχόμενες περιπτώσεις τουλάχιστον, από το 2020 και έπειτα. Αλλά μπορεί να είμαι απλώς εγώ. 

 

«ΝΑ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΒΙΣΩ ΚΙΟΛΑΣ; Ο-Χ-Ι»

 

9. Αργύρης Θεοδωρόπουλος. Η εργασιακή ηθική του υπάρχει σε ελάχιστους άλλους Έλληνες πολίστες, βρίσκεται σε μία ομάδα που αγαπάει και τιμάει την ίδια και τα ελάχιστα χρήματα που παίρνει. Ο Παναθηναϊκός έχει παίξει παιχνίδια στο όριο και η μπάλα περνάει πάντα από τα χέρια του Αργύρη, ο οποίος παίρνει πάντα τη σωστή απόφαση. Ακόμα και στο ματς με τον Εθνικό, που αστόχησε στο τελευταίο σουτ, η προσπάθειά του ήταν τόσο άρτια που έμοιαζε σαν να... αστόχησε επίτηδες για να πάρει το ριμπάουντ ο Γιώργος Αφρουδάκης. 

 

8. Μάνθος Βουλγαράκης. Θα σας το θέσω ως εξής: αν είχα γιο φουνταριστό και ήθελα να τον στείλω σε ομάδα της Α1 για να μάθει να παίζει σε επίπεδο πρωταθλητισμού παρέα με έναν ακόμα φουνταριστό, θα έψαχνα τον Μάνθο Βουλγαράκη. Όχι μόνο επειδή είναι χάλκινος παγκόσμιος πρωταθλητής, αλλά διότι σέβεται τον νεαρό που θέλει να μάθει. Κερδίζει ακόμα αποβολές με μεγάλη συχνότητα και αντέχει 25λεπτα και 30λεπτα στα παιχνίδια, ίσως και λόγω της διαχείρισης που κάνει ο Κουντουδιός στο ρόστερ. Σπουδαία μορφή και αρχηγός του Εθνικού. 

 

 

7. Μανώλης Σολανάκης. Έχει βάλει, σε μία ομάδα που έχει Μιτελούδη, Κόλιανιν, Χατζηγούλα, Βογιατζόγλου, 30 από τα 99 γκολ της, 54 μαζί με τον Αβραάμ Αληχανίδη. Είναι ο πολίστας που οι συμπαίκτες του ψάχνουν σχεδόν σε κάθε επίθεση και παίζει για να βάλει γκολ, όχι για να κερδίσει αποβολή. Είναι από τα παιδιά που κινείται με βάση το πώς... πρέπει, πάει να πει ότι είναι πολύ καλύτερος από πέρυσι. Την εποχή που ο Χριστόδουλος Κολόμβος και ο Κώστας Μουρίκης είναι απόλυτα αφεντικά στη θέση του φουνταριστού στην εθνική ομάδα, ο Μανώλης Σολανάκης δεν έχει καταφέρει να γεννήσει το στοιχείο της αμφιβολίας, αλλά κάποια στιγμή μπορεί να παίξει σε έναν σύλλογο που θα έχει βλέψεις για τους τελικούς της Α1. Ο φετινός ΠΑΟΚ θα μπορούσε ίσως να τα καταφέρει, αλλά υπάρχει μία μικρή λεπτομέρεια που τον εμποδίζει: «λέγεται καλές συνθήκες και πολλή προπόνηση».  

 

6. Γιάννης Κόχειλας. Ο ομοσπονδιακός τεχνικός, Θοδωρής Βλάχος, τον επαίνεσε προσωπικά μετά το ντέρμπι με τη Βουλιαγμένη. Μαντεύω ότι, εξαιρουμένων των πολιστών του Ολυμπιακού και των φουνταριστών, είναι πρώτος στην κατηγορία σε γκολ ανά τελική προσπάθεια. Είναι πολύ σπάνιο να σουτάρει και αυτό να είναι λάθος επιλογή. Αν ήταν πόιντ γκαρντ στο μπάσκετ, θα είχε τρεις ασίστ για ένα λάθος ανά ματς.Το ματς του Εθνικού με τον Παναθηναϊκό στο «Πέτρος Καπαγέρωφ» θα είναι άχαστο, αν τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει δραματικά ως τη 17η αγωνιστική του πρωταθλήματος. Το παιχνίδι του πρώτου γύρου στο Ιλίσιο είναι το κορυφαίο έως τώρα στη σεζόν. 

 

5. Γιώργος Δερβίσης. Δεν είναι μόνο τα άλματα προόδου που έχει κάνει, ότι έχει διδακτέα ύλη με τον Νίκολα Ράτζεν για καθηγητή  και ότι κάτι μου λέει πως θα κάνει τουλάχιστον δύο συμμετοχές στα επόμενα έξι ματς του Ολυμπιακού στο Champions League. Είναι η πιο αισθητή διαφορά στην εικόνα του ΝΟ Χίου με αυτόν και του ΝΟ Χίου χωρίς αυτόν. 

 

«ΘΕΛΩ ΤΡΕΙΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΣΟΥ, 50.000 ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΒΑΛΕΙΣ ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ» 

 

4. Παναγιώτης Παπαδόγκωνας. Γιατί δεν έχει σκοράρει τόσο πολύ όσο τις δύο προηγούμενες χρονιές του στον Παναθηναϊκό; Διότι κάνει πολύ καλά όλα τα άλλα πράγματα, που τον οδήγησαν στη 13άδα της Εθνικής για το ματς με την Ουγγαρία στην προκριματική φάση του World League, ένα ματς στο οποίο πήρε χρόνο συμμετοχής και τηρουμένων των αναλογιών ανταποκρίθηκε. 

 

3. Μάριος Καπότσης. Από την Εθνική που πήγε στο Ευρωμπάσκετ της Σουηδίας το 2003 και τον Γιάννη Ιωαννίδη έχει να εξαρτάται τόσο πολύ ομάδα όσο η φετινή Βουλιαγμένη από τον Τεό Λοράντο. Ο προπονητής της δίνει εντολές στους παίκτες του πάσα στην πάσα και μόνο δύο έχουν το ελεύθερο να αυτοσχεδιάσουν. Ο δεύτερος είναι ο Μάριος Καπότσης. Μέσα στο όλο κόνσεπτ της... αμφιβολίας, που έφερε την ήττα από τον Εθνικό και τον Παναθηναϊκό, και την ισοπαλία με τον ΠΑΟΚ, ο δεξιός τέως περιφερειακός του Ολυμπιακού δίνει το στίγμα του. Χωρίς αμφισβήτηση, το επίπεδό του είναι εξαιρετικά υψηλό και δεν ξέρω αν χωρούσε στη δεξιά πλευρά των «ερυθρόλευκων» και αν όντως το κριτήριο βάσει στο οποίο κρίθηκε- και στο οποίο του έγινε το καλοκαίρι του 2013 οικονομική μείωση- ήταν άδικο. Είναι όμως καλύτερο να παίζεις 30 λεπτά σε κάθε παιχνίδι, αντί 5. Ο Μάριος χρειάστηκε, σε μία νεαρή και ασχηματοποίητη ομάδα, τον λιγότερο δυνατό χρόνο προσαρμογής και το αμέσως επόμενο σκαλοπάτι είναι να μπορέσει να νικάει παιχνίδια. Μαρκάρετε αυτά τα λόγια. 

 

 

2. Διονύσης Καρούντζος. Μιλάμε για λαχείο. Ο Εθνικός πήρε τον καλύτερο παίκτη που δεν πήγε στον Ολυμπιακό φέτος το καλοκαίρι. Η διαφορά του με τον Μάριο Καπότση είναι ότι ο δεύτερος δεν έχει συνηθίσει να παίζει 32 λεπτά κάθε ματς, ενώ ο Καρούντζος είχε πολύ σημαντικό ρόλο την προηγούμενη τετραετία στη Βουλιαγμένη. Δεν ξέρω για ποιο λόγο δεν κλήθηκε στην Εθνική για το ματς με την Ουγγαρία, αλλά αν δεν έχει θέσει εαυτόν εκτός αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος το καλοκαίρι θα είναι εκεί. Είχε πάντα σωστή μηχανική στο σουτ και ήταν δύσκολο για όλους τους τερματοφύλακες, αλλά στον Εθνικό έδειξε ότι μπορεί να παίρνει σε κάθε παιχνίδι την πλειοψηφία των προσπαθειών της ομάδας και να ανταποκρίνεται στα επιθετικά καθήκοντά του. Είναι εργατικός, παίκτης του γυμναστηρίου και της σωστής διατροφής, επαγγελματίας σε ένα παιχνίδι που εξ ορισμού δεν είναι τέτοιος. 

 

1. Χρήστος Αφρουδάκης. Θα προβλέψω ότι η κορυφαία χρονιά της καριέρας του δεν έχει έρθει ακόμα. Θα τον προτιμούσα την επόμενη διετία στην ομάδα μου περισσότερο από κάθε άλλο πολίστα. Είναι ο πιο εγκεφαλικός Έλληνας παίκτης και μαζί με τις νίκες και τις αποτυχίες του ΝΟ Βουλιαγμένης έρχεται και η δική του κριτική, ξεχνώντας ότι βρίσκεται σε μία ομάδα που προσπαθεί να μετατρέψει σε κρασί το νερό. Μιλάει συνεχώς στους πιτσιρικάδες του ΝΟΒ, προσπαθεί να καμουφλάρει όλες τις αδυναμίες και δίνει βαθμούς: νίκησε μόνος του το Παλαιό Φάληρο, έβαλε το νικητήριο γκολ με τον ΝΟ Καλαμακίου. Αν ήμουν ο ψυχολόγος του (εφόσον είχε τέτοιον), θα του έλεγα σε κάθε συνεδρία: «Να μ#@&%*, που έφυγες από την Ποζίλιπο. Θα μπορούσες να παίζεις στην Προ Ρέκο τώρα, και να έχεις κατακτήσει τέσσερα Champions League». Χωρίς πλάκα.