Τα Golden Globes του ΝΒΑ

 

Με βάση το ΝΒΑ βρισκόμαστε στην κορυφαία εποχή για το μπάσκετ. Ποτέ το πρωτάθλημα δεν ήταν τόσο φορτωμένο (loaded, το λένε οι Αμερικάνοι, και είναι από τις λίγες περιπτώσεις που μία λατινική λέξη μπορεί να συγκριθεί στην έννοιά της με μία ελληνική) από τόσο σπουδαίους μπασκετμπολίστες. Αν βάλεις μόνο τους πόιντ γκαρντ των ομάδων στη σύγκριση, χάνεις την μπάλα: 16 παίκτες στη θέση από ισάριθμες διαφορετικές ομάδες ξεχωρίζουν και αυτό χωρίς να μπαίνουν στην εξίσωση ο Σαμπάζ Ναπίερ των Μαϊάμι Χιτ (αν σε πέντε χρόνια δεν είναι στους 10 κορυφαίους, θα αναγκαστώ να κάνω ετήσια δίαιτα) και ό,τι θεωρείται το καλύτερο τρίπτυχο γκαρντ σε ομάδα: δηλαδή ο Έρικ Μπλέντσο, ο Αϊζάια Τόμας και ο Γκόραν Ντράγκιτς των Φοίνιξ Σανς. Βγάζεις επίσης τον Τζέιμς Χάρντεν, χαριστικά, επειδή δεν είναι καθαρός πόιντ γκαρντ. Μαζί, εξαιρούνται οι Τζέρεμι Λιν, Τρέι Μπερκ, Ρέτζι Τζάκσον, Μπράντον Τζένινγκς (με πόνο ψυχής, όπως επίσης και στην περίπτωση του Πάτρικ Μπέβερλι, στο φαν κλαμπ του οποίου είναι Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας), Ντάρεν Κόλισον, Μπράντον Νάιτ ή Ο Τζέι Μέιγιο. Και πάλι μένουν 16, οι 11 εκ των οποίων, αν υπήρχε μία μηχανή του χρόνου, θα ήταν στην κορυφαία δεκάδα των παικτών το 1985, δηλαδή την πρώτη χρονιά του Ραλφ Σάμπσον και του Σαμ Μπούι, δηλαδή... του Μάικλ Τζόρνταν, στο πρωτάθλημα. Και πάλι, θα μπορούσε κάποιος να φτιάξει μία πρώτη 

 

Ως εκ τούτου, δημιουργείται μία σχεδόν ασύδοτη ελευθερία ώστε να δοθούν τα βραβεία. Για να λειτουργήσει αυτή η μπασκετική ασωτία, χρειάζεται να μπουν κάποιοι κανόνες. Πρώτον, δεν θα τηρηθεί απαρεγκλίτως το οσκαρικό πρωτόκολλο, με τη μανία του να δοθούν όλα τα σχετικά βραβεία, ούτε το τηλεοπτικό πρωτόκολλο (το οποίο, αν υπάρχει, δεν έχω ιδέα ποιο είναι). Θα υπάρχουν συγκεκριμένα ειδικά βραβεία που θα προέρχονται από τηλεοπτικές σειρές, ως επί το πλείστον. Ο δεύτερος είναι ότι αυτά τα βραβεία συνήθως αναιρούνται μία εβδομάδα μετά το All Star Game, επ' ευκαιρία του οποίου, άλλωστε, δίνονται, διότι είναι σχεδόν σαν το τέλος του πρώτου γύρου η συγκεκριμένη φάση. Οπότε, επειδή η γη είναι στρόγγυλη, όπως και η μπάλα, αποκλείεται να είναι ίδια η παρέα που θα σηκωθεί για να ευχαριστήσει τον μπαμπά και την μαμά της. Πέρυσι, πριν το All Star Game, γινόταν λόγος για το πόσο γαμάτοι ήταν οι Ιντιάνα Πέισερς και λίγο πολύ έμοιαζε με εγκληματική ενέργεια η απόρριψη του Λανς Στίβενσον από το συγκεκριμένο παιχνίδι. Ενάμιση χρόνο μετά, αφού ο Στίβενσον φύσηξε στο αυτί του ΛεΜπρόν Τζέιμς και έφθασε στη Σάρλοτ, οι Χόρνετς θα μπορούσαν να τον ανταλλάξουν με τον Σπένσερ Χος, δίνοντας στους Κλίπερς και ένα πικ δεύτερου γύρου. 

 

Χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις... 

 

 

Βραβείο καλύτερης ταινίας: Στους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς. Η ομάδα του Στιβ Κερ δεν έχει το ρεκόρ στο ΝΒΑ, αλλά την τελευταία εβδομάδα και μετά την ήττα από τους Χοκς έβγαζε φλόγες. Ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ θεωρεί ότι οι Γουόριορς δεν θα πάρουν το πρωτάθλημα, διότι δεν μπορεί να κατακτηθεί από ομάδες που βασίζονται τόσο πολύ στο τζαμπ σουτ τους, αλλά δεν δικαιώνεται από τη στατιστική: το 41,2% των επιθέσεων των Γουόριορς έρχεται μέσα από τη ρακέτα, το 28,2% από το τρίποντο και μόλις το 15,4% από σουτ σε μέση απόσταση. Μπορεί το τρίποντο να είναι το όπλο τους (ένα όπλο... οικουμενικό που μαθαίνουν από το λύκειο πια ότι είναι η ενδεδειγμένη επιλογή ακόμα και σε καταστάσεις αιφνιδιασμού ή δευτερεύοντος αιφνιδιασμού), αλλά αυτό δεν προεξοφλεί την ήττα τους: την τελευταία 10ετία στα πλέι οφ, η ομάδα που έβαλε τα περισσότερα τρίποντα προκρίθηκε 97 φορές και αποκλείστηκε 48, ενώ η ομάδα που επιχείρησε τα περισσότερα τρίποντα προκρίθηκε 85 φορές και αποκλείστηκε 61. Οι Γουόριορς είναι η πιο θεαματική ομάδα για να βλέπεις να παίζει, επειδή κάποια στιγμή μέσα στο 2014, από τον Μάρτιο ως τον Νοέμβριο, έχεις σκυλοβαρεθεί τη Lob City και τους Κλίπερς, όσο κι αν ο Κρις Πολ μπορεί να παραμένει ακόμα ο καλύτερος αγνός πόιντ γκαρντ του πρωταθλήματος και ένας από τους 10 κορυφαίους στη θέση από τότε που την καθιέρωσε ο Μπομπ Κούζι. Το θέμα είναι ότι το παιχνίδι των Γουόριορς βασίζεται στη ροή και σε μία ποιητικότητα η οποία έχει τον ίδιο λυρισμό με την ντρίμπλα του Στέφεν Κάρι. Εδώ πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι επειδή οι Splash Brothers και ο υπόλοιπος υπέροχος θίασος παίρνουν το βραβείο της Καλύτερης Ταινίας, δεν είναι ο Κάρι στους ανδρικούς ρόλους, αν και θα έπρεπε. Διότι είναι ένας παίκτης που, όταν είναι εκτός παιχνιδιού, η ομάδα του χάνει με 17,8 πόντους επί των 100 κατοχών από τον αντίπαλο. Ο Κάρι έχει φετινό ατομικό ρεκόρ 51 πόντων, διαλύοντας τους Πόρτλαντ Μπλέιζερς, είναι στην κορυφαία δεκάδα σε πόντους και ασίστ, κάτι που μόνο ο ΛεΜπρόν έχει καταφέρει, ενώ είναι μάλλον ο κορυφαίος σουτέρ όλων των εποχών σε ό,τι αφορά το τρίποντο που δημιουργεί ο ίδιος για τον εαυτό του. Δεν έχει υπάρξει άλλος στην ιστορία του ΝΒΑ που να το έχει τόσο εύκολο. Για τον Τόμπσον... παρακάτω, ο Άντριου Μπόγκουτ είναι ο Μπιλ Λαϊμπίρ των Πληβείων, ο Ντρέιμον Γκριν μπορεί πια να σουτάρει για 3 και έχει αυξήσει κατακόρυφα το ποσοστό του από την περυσινή σεζόν και στους φόργουορντ οι Γουόριορς είναι «φορτωμένοι» με ό,τι καλύτερο: τον Πίπεν των Ρακοσυλλεκτών, Αντρέ Ιγκουοντάλα, τον πόιντ (σμολ) φόργουορντ Σον Λίβινγκστον και τον Χάρισον Μπαρνς. Συν τοις άλλοις προσφάτως επέστρεψε ένας από τους πιο αποτελεσματικούς πάουερ φόργουορντ του πρωταθλήματος, ο Ντέιβιντ Λι. Παρ' όλα αυτά... καλή τύχη όταν παίξουν στον πρώτο γύρο των πλέι οφ με τους χωρίς απουσίες Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ. Έρχεται.

 

Βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας: Στους Ατλάντα Χοκς, οι οποίοι πέτυχαν 19 διαδοχικές νίκες. Η αμφιβολία προφανώς και υπάρχει, διότι η Ατλάντα δεν διαθέτει τον παλιό καλό Alpha Dog, αλλά τώρα θα έβαζα τον Αλ Χόρφορντ στην καλύτερη πεντάδα του πρωταθλήματος, και ας έπρεπε να «φάω» τον Μαρκ Γκασόλ. Η Ατλάντα παίζει το μπάσκετ των Σπερς, ψάχνοντας... πρόστυχα τρίποντα στον αιφνιδιασμό, αφού αυτό είναι που πρέπει να κάνεις όταν έχεις στην ομάδα σου τον Κάιλ Κόρβερ.  Ο Τζεφ Τιγκ είναι Χάρι Χουντίνι 1,5 στην ντρίμπλα και δεν είναι καν ο κορυφαίος στο πρωτάθλημα στον χειρισμό της μπάλας και το ομαδικό παιχνίδι της Ατλάντα σκοτώνει κάθε αντίπαλο, λες και ο Χόρφορντ (πρωταθλητής κολεγίου με την τελευταία ομάδα που έκανε το back2back, δηλαδή τους Φλόριντα Γκέιτορς του Μπίλι Ντόνοβαν το 2006 και το 2007) και ο Πέρο Άντιτς μπορούσαν να παίξουν σε ομάδα που δεν είναι ανταγωνιστική. Φυσικά, το alter ego του στους γκαρντ, ο Ντένις Σριούντερ, είναι εξίσου καλός: πρώτον στο σουτ πίσω από τα 6,75μ. και δεύτερον στην αντίληψη, που του επιτρέπει να διαβάζει την κωλυσιεργεία του αντίπαλου. Ο Μάικ Σκοτ και ο ΝτεΜάρ Κάρολ είναι σαν τον Τσάρλι Τσάπλιν στους «Μοντέρνους Καιρούς» και παρά τη δυσπιστία βάζουν τη μηχανή σε λειτουργία. Οι Χοκς έκαναν το πέμπτο μεγαλύτερο σερί νικών στην ιστορία και λίγο πριν το All Star Game, όπου θα έχουν τρεις παίκτες, έκαναν ήττες και νίκες που συνολικά δεν τους έβγαλαν στον αφρό: ηττήθηκαν με 1.1 πόντο ανά 100 κατοχές της μπάλας. Οι μηχανές έπεσαν λίγο, κυρίως επειδή αυξήθηκαν τα λεπτά συμμετοχής του Κεντ Μπέιζμορ. Αυτό το ΠΣΚ θα στείλουν τέσσερις παίκτες στο All Star Game, και το μόνο που αληθινά πρέπει να περιμένει κάποιος είναι την αντίδρασή τους μετά το All Star Game. Οι φόβοι για το ότι δεν έχουν παίκτη να αναλάβει στα τελευταία λεπτά μίας αναμέτρησης είναι τουλάχιστον κοινότυποι: το θέμα είναι να κρατήσουν τη χημεία τους και είναι το νούμερο ένα επίφοβο ζήτημα. Ένα μήνα πριν ήταν να μην πάει παίκτης τους στο ASG, και τώρα, με τελευταίο τον Κάιλ Κόρβερ που θα αντικαταστήσει τον Ντουέιν Γουέιντ, θα πάει όλη η πεντάδα τους πλην έναν. Αν η ήττα τους από τους Σέλτικς είναι δείγμα, θα ξεχαστούν πιο γρήγορα και από την Γκλόρια Σουάνσον στη «Λεοφώρο της Δύσεως». 

 

Βραβείο σεναρίου: Στον Κλέι Τόμπσον. Έχω δει πάνω από μία ντουζίνα φορές το βίντεο με τους 37 πόντους στο τρίτο δωδεκάλεπτο (σε 9 λεπτά και 40 δευτερόλεπτα ουσιαστικά) του ιστορικού ματς των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς με τους  και κάθε φορά υπάρχει ένα συγκεκριμένο σημείο στο οποίο ενθουσιάζομαι: στο φάουλ που κερδίζει πριν σουτάρει το δέκατο τρίποντό του. Κάνοντας ακόμα μία ντρίπλα, στέλνει την μπάλα προς το καλάθι και αυτή μπαίνει μέσα. Για αυτό το κλασικό δωδεκάλεπτο, που τον έκανε ρέκορντμαν στην κατηγορία με τους περισσότερους πόντους σε ένα δωδεκάλεπτο, πρέπει να βρίσκεται στα βραβεία. Όχι πως δεν είναι σπουδαίος φέτος: 22,2 πόντοι, 3,4 ριμπάουντ, 4,1 ασίστ ανά μέσο όρο, με 44,1% ευστοχία στα τρίποντα, είναι από τους οδηγούς των Γουόριορς. Αλλά χωρίς τους 52 που έβαλε στους Κινγκς, δεν θα μπορούσε να ευχαριστήσει τη μαμά του και τον μπαμπά του για αυτό το βραβείο.  

 

 

Βραβείο πρώτου Ανδρικού Ρόλου: Στον Τζέιμς Χάρντεν. Αυτήν τη στιγμή, ο Beard εμφανίζεται ως ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος και ως ο επικρατέστερος, αν και όχι με μεγάλη διαφορά, για να πάρει το βραβείο του MVP. Ο Χάρντεν έχει 27,5 πόντους ανά μέσο όρο, 5,6 ριμπάουντ ανά μέσο όρο και 6,8 ασίστ. Οι Χιούστον Ρόκετς είναι από εκείνες τις ομάδες που δεν έχουν στο οπλοστάσιό τους τζάμπ σουτ από μέση απόσταση. Δεν είναι δείγμα αυτό, βεβαίως, για το πού πάει το μπάσκετ, αλλά είναι μία λογική. Σε ό,τι αφορά τις ασίστ ο Χάρντεν είναι 12ος, αλλά είναι πρώτος σε δύο υποκατηγορίες πολύ σημαντικές: στις ασίστ για τρίποντο και στις ασίστ για τρίποντο από τη γωνία. 

Το μπάσκετ είναι επιστήμη και νέα πράγματα ξεφυτρώνουν κάθε φορά. Ο ηγέτης των Ρόκετς είναι μάστορας σε μία κατηγορία που ονομάζεται «Functional Miss». Δεν είναι, ουσιαστικά, μία στατιστική κατηγορία, όσο ένα play, που η ομάδα του δουλεύει στην προπόνηση. Έχοντας μάθει τέλεια το eurostep, δηλαδή την αλλαγή κατεύθυνσης στον διασκελισμό του πηγαίνοντας προς το καλάθι (πρύτανης της οποίας είναι ο Μάνου Τζινόμπιλι), ο Χάρντεν βάζει το κορμί του σε γωνίες περίεργες προς το καλάθι. An kai είναι μία μηχανή κερδισμένων φάουλ, μερικές φορές βρίσκεται σε δυσμενή θέση και το σουτ μπορεί να είναι εύστοχο, αλλά το πιθανότερο είναι ότι η μπάλα δεν θα μπει στο καλάθι. Functional miss είναι το επιτηδευμένο άστοχο σουτ, αυτό που κάνει για να στείλει την μπάλα σε συγκεκριμένο σημείο που θα επέμβουν οι ριμπάουντερ. Με αυτόν τον τρόπο, οι ψηλοί- και ειδικά ο Ντουάιτ Χάουαρντ, όταν ήταν υγιής-ξέρουν ακριβώς σε ποιο σημείο θα βρίσκονται. Δεν είναι τυχαίο που είναι η πέμπτη ομάδα σε επιθετικά ριμπάουντ στο ΝΒΑ (με 12,1) πίσω μόνο από τους Ντιτρόιτ Πίστονς (Ντράμοντ-Μονρό), τους Μινεσότα Τίμπεργουλβς (Πέκοβιτς-Γουίγκινς-Μπένετ), τους Νιου Όρλεανς Πέλικανς (Ντέιβις) και τους Ντένβερ Νάγκετς (Φαρίντ-Χίκσον). Αυτή η θέση είναι κατόρθωμα, αν αναλογιστεί κάποιος ότι οι Ρόκετς είναι συνολικά 15οι στο πρωτάθλημα, ακριβώς στο μισό, στη συνολική συγκομιδή ριμπάουντ. Μοιάζει με επιστημονική φαντασία, αλλά είναι αλήθεια. 

 

Βραβείο Β' Ανδρικού Ρόλου: Στον Άντονι Ντέιβις. Στα τέλη του Γενάρη πέτυχε 4 στις 4 βολές στο τέλος του παιχνιδιού με τους Ντάλας Μάβερικς για να χαρίσει τη νίκη στους Πέλικανς. Το τρίποντό του στο ματς με τους Θάντερ, στις 7 Φλεβάρη, βάζει υποψηφιότητα για το καλάθι της χρονιάς. Ο Άντονι Ντέιβις είναι ίδια περίπτωση με τον Ράσελ Γουέστμπρουκ, διότι θα μπορούσε να είναι άνετα MVP στο τέλος της σεζόν, αλλά οι Πέλικανς είναι οριακά πάνω από το 50%. Ο ίδιος έχει βάλει πλώρη για να μπει στην κατηγορία των κορυφαίων σέντερ από την αρχή του μπάσκετ. Στις 11 Μαρτίου ο Ντέιβις κλείνει τα 22 χρόνια ζωής! Είναι ο κορυφαίος ψηλός του πρωταθλήματος και προς το παρόν, σε 46 παιχνίδια πρωταθλήματος- έχει προστατευθεί σχετικά φέτος από τραυματισμούς, έχει 24,5 πόντους, 10,3 ριμπάουντ και 2,7 μπλοκ. Οι αριθμοί δεν μπορούν να αναδείξουν την εικόνα του και τη βελτίωση που έχει παρουσιάσει την τελευταία διετία. Μπορεί να πιάσει την μπάλα όπου και να τη στείλει ο περιφερειακός, μπορεί να σουταρει μετά από ντρίμπλα και, μέχρι τις 5 Φεβρουαρίου, ήταν ο κορυφαίος στα mid range jumpers από το χάι ποστ. Στο πεδίο, δηλαδή, που βρίσκεται η γραμμή του φάουλ, αλλά και στην αριστερή και στη δεξιά πλευρά. Ο Ντέιβις- που έβαλε περίπου 7 μυικά κιλά μέσα σε δύο χρόνια- έχει ποσοστό ευστοχίας 48,6% από εκείνο τον χώρο, ο Αλ Χόρφορντ είναι πρώτος με 48,9%, ο Ντέιβιντ Γουέστ των Ιντιάνα Πέισερς έχει 48,5%, ο Μορίς Σπέιτς των Γουόριορς και ο Ντιρκ Νοβίτσκι των Μάβερικς 48,2%. Αυτό ήταν το πρώτο σουτ που δούλεψε ο Ντέιβις, αλλά η βελτίωσή του είναι θεαματική στα σουτ εντός πεδιάς γενικώς, αν υπολογίσει κάποιος τη φετινή περίοδο σε σχέση με την πρώτη σεζόν του στο ΝΒΑ, το 2012-13. Ο Ντέιβις σούταρε 64% μέσα στη ρακέτα, ενώ τώρα έχει 69% ποσοστό ευστοχίας και «απειλεί» τον ΛεΜπρόν Τζέιμς, ο οποίος την περίοδο 2012-13 ήταν πρώτος σε ποσοστό ευστοχίας μέσα στη ρακέτα, με το μυθικό 74,7% και πρώτος στην αποτελεσματικότητα στο παιχνίδι μέσα στη ρακέτα. Ο Ντέιβις δεν... δουλεύει μόνο με καρφώματα, όπως, παραδείγματος χάρη, ο ΝτεΆντρε Τζόρνταν ενώ έχει βελτιώσει σημαντικά το ποσοστό του στα σουτ από κάθε μεριά του παρκέ. Από τη δεξιά πλευρά στο χάι ποστ σούταρε 38%, ενώ τώρα έχει φθάσει το ποσοστό ευστοχίας στο 52%. Από την αριστερή πλευρά είχε 33% ποσοστό ευστοχίας και τώρα σουτάρει με 44%. Δεν μπορείς να τον αφήσεις μόνο του. Από τη δεξιά πλευρά κοιτάζοντας τη ρακέτα ευστοχεί στο 35% των προσπαθειών του, αντί του 27% πριν δύο χρόνια. Και από την αριστερή πλευρά στο 44% αντί 30% προ διετίας. Αυτό το σημείο είναι σημαντικό, διότι είναι στοχευμένη η προσπάθεια των Πέλικανς να μάθει να χρησιμοποιεί το ταμπλό, όπως έκανε με πελώρια επιτυχία ο Τιμ Ντάνκαν μετά την πρώτη χρονιά του στο ΝΒΑ.  

 

 

Βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου: Στην Ίγκι Αζαλέα. Η εν λόγω ράπερ είναι φίλη του Νικ Γιανγκ, μπασκετμπολίστα , ο οποίος έχει δώσει στον εαυτό του το παρατσούκλι Swaggy P, και το μεγαλύτερο τρολάρισμα είναι όταν τα Μέσα αποκαλούν τον Γιανγκ Iggy's Azalea boyfriend. Τις προάλλες το κορίτσι με το πραγματικό όνομα Άμεθιστ Αμέλια Κέλι (που το άλλαξε σε Ίγκι Αζαλέα για ποιον λόγο ακριβώς;) έκανε... ρεζίλι τον Γιανγκ στο Twitter, ποστάροντας ότι φοβάται τα δελφίνια.  

 

Βραβείο δεύτερου Γυναικείου Ρόλου: Στην Κέιτ Άπτον. Διότι μπορεί να έχουν περάσει τρία χρόνια από τότε που χόρεψε μπούγκι κατά τη διάρκεια ενός ματς του ΝΒΑ, αλλά ξέρετε τι λένε οι αρχαίοι Αμερικάνοι: once a boogie, always a boogie. 

 

 

Βραβείο πρωτότυπου σεναρίου: Στον Γιάνη Αντετοκούνμπο. Ο τύπος ψηφίστηκε ο παίκτης της προηγούμενης εβδομάδας σε όλο το ΝΒΑ. Άντε να βγάλουμε στην άκρη το ταλέντο και τις προοπτικές, το γεγονός ότι μπορεί να κάνει μπάσιμο από το κέντρο του γηπέδου, και η εντρύφηση να αφορά σε πιο βασικά ζητήματα. Έγινε ο δεύτερος παίκτης κάτω των 20 ετών στην ιστορία του ΝΒΑ που είχε σε παιχνίδι +25 πόντους και +15 ριμπάουντ και μάλιστα στην ήττα 117-111 από το Χιούστον Ρόκετς (πέτυχε 27 πόντους και πήρε 15 ριμπάουντ). Πρώτος ήταν ο ΛεΜπρόν Τζέιμς! Το NylonCalculus τον περιγράφει ως future franchise player, δηλαδή τον μελλοντικό ηγέτη των Μιλγουόκι Μπακς. Ο Αντεντοκούνμπο είναι τρομακτικός και με αυτόν στη σύνθεσή της, η Εθνική θα νικήσει ξανά τις ΗΠΑ ως το 2020. Τότε, ο Gianis (το ένα n βγήκε επίτηδες, είναι η εποχή των Γιάνηδων άλλωστε) θα είναι 25 χρονών! Ανήκει σε εκείνη την εκλεκτή κατηγορία των παικτών που έχουν την επιλογή να αφήνουν τον επιτιθέμενό τους να περνάει, επειδή μπορούν να τον κόψουν από πίσω. Συν τοις άλλοις, είναι από τους μπασκετμπολίστες που μπορούν να παίξουν πέντε θέσεις και αυτό λύνει τα χέρια του Τζέισον Κιντ. Οι Μπακς θα είναι σίγουρα στα πλέι οφ- αφού είναι έκτοι στην Ανατολή έχοντας +14 έως τη νύχτα της Τρίτης από την έβδομη και την όγδοη ομάδα και ο Αντετοκούνμπο θα γίνει ο τέταρτος Έλληνας που θα μπει σε αυτήν τη διαδικασία, μετά τον Ιάκωβο Τσακαλίδη και τους Κώστα Κουφό και Νικ Καλάθη, έχοντας για παρέα τον Κώστα Παπανικολάου των Χιούστον Ρόκετς. Γενικώς, ο Αντεντοκούνμπο είναι ένα δώρο για την Ελλάδα. Αν, δε, τηρήσει την υπόσχεσή του να παίζει στην Εθνική κάθε χρόνο, αλά Ντιρκ Νοβίτσκι και Τόνι Πάρκερ για την επόμενη επταετία τουλάχιστον, η Εθνική θα επιστρέψει σίγουρα στα μετάλλια. Ο Μπιλ Σίμονς του ESPN και της Grantland είχε πει πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα ότι ο Γιάννης είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο αξίζει το ντραφτ του 2013. 

 

 

Βραβείο οπτικών εφέ: Στον Χασάν Γουάιτσαϊντ. Η κατηγορία Player Efficiency Rating, δηλαδή η πιο γνωστή στους μπασκετικούς κύκλους ως PER, είναι αυτή που δείχνει κατά πόσο ένας παίκτης επηρεάζει το παιχνίδι. Από την 1η Ιανουαρίου έως και σήμερα, κορυφαίος στην κατηγορία είναι ο Χασάν Γουάιτσαιντ, με 32.0 PER. Από κάτω είναι: ο Άντονι Ντέιβις με 31.0, ο Στέφεν Κάρι με 29.4, ο Τζέιμς Χάρντεν με 28.9 και ο ΛεΜπρόν Τζέιμς με 28.2. Τα οπτικά εφέ συνεχίζονται, αφού ο Γουάιτσαϊντ έκανε ένα εκπληκτικό τριπλ νταμπλ στο ματς με τους Σικάγο Μπουλς στις 25 Ιανουαρίου, με το βίντεο των μπλοκ του δεύτερο στη συννομοταξία των πιο δημοφιλών βίντεο του ΝΒΑ για τη φετινή σεζόν. Ο Χασάν είχε 14 πόντους, 13 ριμπάουντ και 12 κοψίματα (!), τα 5 εξ αυτών στον κατά τα άλλα ατρόμητο Ταζ Γκίμπσον. Μέχρι τις 5 Φεβρουαρίου μάζευε το 26,5% των ριμπάουντ των παιχνιδιών όταν βρισκόταν στο παρκέ, μια επίδοση που εφόσον παραμείνει ως το τέλος της σεζόν θα είναι η τέταρτη κορυφαία όλων των εποχών, πίσω από το 29,7% του Ντένις Ρόντμαν τη σεζόν 1994-95, με τους Σαν Αντόνιο Σπερς, το 26,7% του Ρέτζι Έβανς τη σεζόν 2012-13 με τους Μπρούκλιν Νετς και το 26,6% του Ρόντμαν την περίοδο 1995-96 με τους Σικάγο Μπουλς. 

 

Βραβείο μουσικής: Στον Τζον Γουόλ, ο οποίος, εκτός των άλλων,  έχει την πιο ουσιαστική no look πάσα στο ΝΒΑ. Ο πόιντ γκαρντ των Γουίζαρντς δεν πασάρει χωρίς να κοιτάζει μόνο για την εντύπωση, αλλά για να εξολοθρεύσει τη βοήθεια στο pick n' roll. Ο παίκτης που καλύπτει τον ψηλό της Γουάσινγκτον στο γύρισμά του είναι αναγκασμένος να προσέχει και τον χώρο του περιφερειακού που βρίσκεται σχεδόν στην ίδια ευθεία. Κοιτάζοντας τον σούτινγκ γκαρντ της ομάδας του, ο Γουόλ αναγκάζει τον αμυντικό να κάνει ένα βήμα προς την περιφέρεια, ίσα ίσα για να χάσει την ισορροπία του. Η πάσα προς τον σέντερ των «Μάγων» καταλήγει σε εύκολο μπάσιμο. Από όλους τους πόιντ γκαρντ του ΝΒΑ ο Γουόλ είναι ο κορυφαίος πασέρ, διότι σε αντίθεση με τον Στέφεν Κάρι έχει μάθει από πολύ μικρός τις επιταγές της ασίστ. Το τάιμίνγκ του είναι συγκλονιστικό και μπορεί να αχρηστέψει μία επίθεση στέλνοντας την μπάλα από πολύ νωρίς στο φτερό για ένα γρήγορο σουτ τριών πόντων. Η χαρά του Πολ Πιρς, δηλαδή, που επανήλθε στον ανταγωνισμό. 

 

Βραβείο ακουστικών εφέ: Το ακούτε αυτό το ποδοβολητό; Είναι ο Άντριου Γουίγκινς καβάλα σε ένα άτι, μόλις κάρφωσε ξανά από άλεϊ ουπ του Ρίκι Ρούμπιο. Δεν κρατάει ξίφος στο χέρι του, αλλά το βραβείο του ρούκι της χρονιάς, μακράν από τον δεύτερο. Αν ο Γουίγκινς δεν είναι MVP του πρωταθλήματος το 2018, θα μπω στον τροχό του λούνα παρκ. 

 

Βραβείο μοντάζ: Στις ανταλλαγές, που κάποια στιγμή φαινόταν ότι θα τους ωφελήσουν όλους, αλλά αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχει κανένας που να μπορεί να πει ότι «είμαι αληθινά ικανοποιημένος», με την εξαίρεση των Κλίβελαντ Καβαλίερς που απέκτησαν τον Άιμαν Σάμπερτ, τον Τζέι Αρ Σμιθ και τον Τιμοφέι Μοζγκόφ. 

 

Βραβείο νέου καλλιτέχνη: Στον Γουίλι Κόλεϊ Στάιν. Ο Άντονι Ντέιβιτς των μεσοαστών- ίσως και μεγαλοαστών του κέντρου, εκτός Κολωνακίου- θα παίζουν του χρόνου στο ΝΒΑ. Αυτήν τη στιγμή τρομοκρατεί τους αντίπαλούς του με το Κεντάκι και είναι τόσο ικανός αν και ακατέργαστός, που μόνο και μόνο να αναλογιστείς τις μελλοντικές προοπτικές του φθάνει να περάσει στα πρακτικά ως μελλοντική φαντασίωση. Ένα καλό στοίχημα- με λίγα χρήματα και πολλή απόδοση- είναι ότι θα βρίσκεται στην αποστολή των ΗΠΑ ως ο 12ος παίκτης τους για τους Ολυμπιακούς του Ρίο, ακριβώς όπως ο Ντέιβις το 2012: λογικά θα έχει πάρει το πρωτάθλημα το Κεντάκι. Αν δεν γίνει, το νοκ άουτ ματς που θα χάσει θα είναι μία από τις 10 πιο εκκωφαντικές εκπλήξεις στην ιστορία του μπάσκετ, μαζί με το κρεσέντο του Οσκάρ στους Παναμερικανικούς του 1987, τη Γιουγκοπλάστικα και τη Ζαλγκίρις Κάουνας στο Μόναχο το 1989 και το 1999 αντιστοίχως και το Νορθ Καρολάινα Στέιτ το 1983. 

 

 

Βραβείο μουσικής: Στον Γκρεγκ Πόποβιτς: έναν από τους κορυφαίους προπονητές όλων των εποχών στο ΝΒΑ, που βρίσκεται 18 χρόνια στον πάγκο της ίδιας ομάδας, που έχει 5 πρωταθλήματα, που έχει καταφέρει να κρατήσει στην ομάδα του τον Τιμ Ντάνκαν από το 1997 έως και σήμερα, που έχει καταφέρει να κρατήσει στην ομάδα του τους Μάνου Τζινόμπιλι και Τόνι Πάρκερ από το 2003 έως και σήμερα και που απάντησε στην ηθικά ηλίθια ερώτηση του γιατί οι Σπερς έπαιξαν καθαρή άμυνα στα τελευταία δευτερόλεπτα του έκτου τελικού του 2013 κατακτώντας ένα πρωτάθλημα που αποτελεί διδαχή στο μπάσκετ. Ο «Ποπ», που προσφάτως συμπλήρωσε 1000 νίκες στην κανονική περίοδο, είναι ο αληθινός λόγος που οι δύο ερωτήσεις στον προπονητή αποκτούν αξία, είτε αυτό σημαίνει να κοροιδεύει τον Γκρεγκ Σάγκερ, είτε να δίνει την ίδια απάντηση. Το turnovers, λέξη που χρησιμοποίησε σε συνέντευξη με την Ντόρις Μπερκ, έκανε εκείνη τη συνομιλία μνημειώδη. 

 

Βραβείο τραγουδιού: Στο «ΟΚ» του Κόμπε Μπράιαντ, όταν έμαθε από τον γιατρό τον τραυματισμό στον ώμο, που σήμαινε ότι θα έμενε έξω όλη τη σεζόν. Πέρα από το γεγονός ότι η παραγωγή του βίντεο είναι εκπληκτική, μιλάμε για έναν από τους 10 κορυφαίους σούτινγκ γκαρντ όλων των εποχών, που πέρυσι σούταρε βολές με κομμένους χιαστούς και βγήκε εκτός παρκέ χωρίς βοήθεια και δεν σάστισε, ούτε ανοιγόκλεισε τα μάτια του όταν ο Ματ Μπαρνς προσποιήθηκε ότι θα του ρίξει την μπάλα στο πρόσωπο σε μισό μέτρο απόσταση. 

 

 

Βραβείο ξενόγλωσσης ταινίας: Στους ψηλούς που έχουν έρθει από το εξωτερικό για να κάνουν το πρωτάθλημα τέλειο σε έμψυχο δυναμικό. Τη σεζόν 2012-13 οι ψηλοί που τελείωσαν την κανονική περίοδο του ΝΒΑ με PER πάνω από τον μέσο όρο ήταν περισσότεροι από τις πιο πολλές σεζόν του πρώτου μισού της δεκαετίας του '90, ενός διαστήματος που θεωρούνταν Παράδεισος για τους σέντερ. Η έκπληξη είναι ότι οι περισσότεροι αξιόλογοι ψηλοί του πρωταθλήματος, εξαιρουμένου του Άντονι Ντέιβις, έρχονται από το εξωτερικό: ο Ρούντι Γκομπέρ, που είναι καθοριστικός για το παιχνίδι των Τζαζ, από τη Γαλλία (ο εφιάλτης των αδελφών Γκασόλ στον ήδη θρυλικό ημιτελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου του προηγούμενου Σεπτέμβρη), o Άλεξ Λεν των Φοίνιξ Σανς από την Ουκρανία, ο Στίβεν Άνταμς των Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ από τη Νέα Ζηλανδία, ο Γκούργκουι Ντιενγκ από τη Σενεγάλη, φυσικά οι Μαρκ και Πάουλ Γκασόλ, των Μέμφις Γκρίζλις και Σικάγο Μπουλς. Ασφαλώς, οι Νίκολα Βούτσεβιτς και Γιουσούφ Νούρκις κάνουν επίσης διαφορά, όπως μπορεί κάποιος να διαπιστώσει παρακάτω, ενώ ακόμα και στους Πέλικανς, που παίζει το φαινόμενο Ντέιβις, ο Γάλλος Αλέξις Αζινσά καλύπτει με επιτυχία το καλάθι μίας ομάδας που αυτήν τη στιγμή βρίσκεται σε τροχιά πλέι οφ στην κολασμένη Δύση. 

 

Ειδικό Βραβείο «Φράνσις Άντεργουντ»: Στον Ράσελ Γουέστμπρουκ. Όπως ο ήρωας των House of Cards αρχίζει να υφαίνει μία απίθανη ιστορία εκδίκησης όταν δεν του αναθέτουν το υπουργείο Οικονομικών στον Λευκό Οίκο, έτσι και ο Ράσελ Γουέστμπρουκ γίνεται Φρανκ Άντεργουντ σε ό,τι αφορά το υπόλοιπο ΝΒΑ. Είναι από τους 5 πιο ατρόμητους παίκτες όλων των εποχών, τύπου Τζόρνταν και Κόμπε και όταν μπαίνει στη ρακέτα είναι σαν σκηνή από τανία που ένα αυτοκίνητο σπινιάρει για να σκοτώσει το θύμα του στην ερημιά. Ο Γουέστμπρουκ είναι απίστευτος, και μπορεί να μην πάρει το βραβείο του MVP διότι οι Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ δεν έχουν ρεκόρ που να το επιτρέπει, παρ' όλα αυτά οι 25,9 πόντοι, τα 6,3 ριμπάουντ και οι 7,6 ασίστ ανά ματς είναι στατιστικά που δεν έχει κανένας άλλος στο πρωτάθλημα. Το πιο εντυπωσιακό στατιστικό είναι το κλάσμα που προκύπτει στη σχέση ασίστ-λαθών: ο Γουέστμπρουκ κάνει 3,7 λάθη ανά ματς, πολύ φυσιολογικά, αφού παίζει με το πόδι πατημένο στο γκάζι ακόμα και στις στροφές, αλλά έχει 2 ασίστ ανά λάθος, ένας απολογισμός που επειδή παίζει σαν τον Road Runner με τη δύναμη του Μπρούτο και την επιβλητικότητα του Χουλκ, είναι απίστευτος. 

 

Ειδικό βραβείο «Emir Kusturica»: Στους υπέροχους Βαλκάνιους που αυτήν τη στιγμή, όχι απλώς κάνουν το κομμάτι τους αλλά, είναι πολύτιμοι για τις ομάδες τους. Σε προτεραιότητα είναι ο Νίκολα Μίροτιτς για τους Σικάγο Μπουλς (μια και ίσως πάνε στους τελικούς του ΝΒΑ, μόνο ο Ντέρικ Ρόουζ να είναι καλά, ούτως ή άλλως ο καιρός γαρ εγγύς που δεν θα προκρίνονται οι 8 κορυφαίες ομάδες της Ανατολής στα πλέι οφ, αλλά οι 16 καλύτερες στο ΝΒΑ, οπότε η έβδομη της Ανατολής θα έμενε εκτός play off αυτήν τη στιγμή), ο Νίκολα Βούτσεβιτς για τους Ορλάντο Μάτζικ- μιλάμε για 19,6 πόντους, 11,3 ριμπάουντ και σχεδόν 2 ασίστ ανά μέσο όρο, 20 χρόνια μετά τη ρούκι χρονιά του Ντίνο Ράτζα στους Σέλτικς και ο απίθανος Γιουσούφ Νούρκιτς για τους Ντένβερ Νάγκετς. Ο τρίτος, αφού κόλλησε ένα σουτ από μέση απόσταση και έπεσε στο έδαφος, τρόλαρε τον Μπούγκι Κάζινς, και έγινε ένα από τα GIF του ΝΒΑ με τη μεγαλύτερη θεαματικότητα. Έχω κολλήσει άσχημα με τον... τσογλανισμό του Νούρκιτς, όπως και με το γεγονός ότι έχει 6,8 πόντους και 6,2 ριμπάουντ σε 16,7 λεπτά συμμετοχής και, κυρίως, ότι για πρώτη φορά έπιασε μπάλα μπάσκετ πριν από 6 χρόνια, όταν, δηλαδή, ήταν 14.  

 

Ειδικό Βραβείο «Breaking Bad»: Στους Κλίβελαντ Καβαλίερς. Είναι η σειρά που ξεκινάει αργά και έπειτα απογειώνεται με αποτέλεσμα να στείλει επιστολή ο Άντονι Χόπκινς σε όλο το καστ και να του διαμηνύσει ότι δεν έχει δει κάτι καλύτερο στη τηλεόραση από τότε που θυμάται τον εαυτό του; Αυτό. Οι Καβς έκαναν 12 συνεχόμενες νίκες τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο και έστειλαν ένα μήνυμα σε όλες τις ομάδες του ΝΒΑ, ο Τιμοφέι Μόζγκοφ έκλεισε μία τρύπα, ο Τζέι Αρ Σμιθ μπορεί να μετατραπεί σε υπερόπλο και μέχρι να φθάσει η ώρα των play off ο Κέβιν Λοβ αναμένεται να έχει βρει τον ρόλο του. Επίσης κάνουν θραύση στην κατηγορία WAR, δηλαδή wins above replacement. Το ποσοστό νικών που παίρνουν από τους νέους παίκτες τους είναι της τάξης του 63%, που σημαίνει ότι μόνο 48 από τις 939 ομάδες οι οποίες έχουν παίξει σε σεζόν με 82 ματς, από το 1998 και έπειτα, έχουν υψηλότερο ποσοστό νικών. Η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων, μάλιστα, είναι ομάδες που δεν είχαν τύχη στο να πρωταγωνιστήσουν στο πρωτάθλημα. Κάποιος πρέπει να κάνει μία προσπάθεια για να βρει την ομοιότητα στο tweet του ΛεΜπρόν για τον Λοβ με τη σχέση του χημικού Γουόλτερ Γουάιτ με τον Τζέσε Πίνκμαν, αλλά δεν είναι η μεγαλύτερη δυνατή. 

 

 

Ειδικό βραβείο «Τζον Ντο»: Το 2014 ο Καγουάι Λέοναρντ έγινε ο νεότερος MVP τελικών πρωταθλήματος από την εποχή που ο Τιμ Ντάνκαν πήρε το σχετικό τρόπαιο στους τελικούς του 1999. Η αμυντική δεινότητά του τον κατατάσσει στους σίριαλ κίλερ. Ο Λέοναρντ, που μπορεί να έχασε δύο εβδομάδες δράσης λόγω τραυματισμού, είναι ο πιο φονικός αμυντικός του πρωταθλήματος. Η συγκυρία που τον έστειλε στους Σπερς ήταν ευλογία, διότι ο κόουτς Πόποβιτς του έκοψε αυτομάτως τα φρου φρου και αρώματα, όπως είναι, παραδείγματος χάρη, ένας πανηγυρισμός στο πρόσωπο του αμυντικού μετά από ένα facial. Ο Λέοναρντ έχει αυτά τα μακριά άκρα που του επιτρέπουν να βάλει το χέρι του στην ντρίμπλα του επιτιθέμενου ακόμα και την ώρα του σκριν από τον ψηλό, που είναι έτοιμη να θέσει σε λειτουργία ένα play της αντίπαλης ομάδας. Οι Σπερς μπορεί να έχασαν εύκολα από τους Μπουλς στο παιχνίδι της επιστροφής του, αλλά στα τελευταία 10 παιχνίδια τους έχουν ρεκόρ 7-3 και το σερί των 14 νικών που θα έρθει μετά το All Star Game, θα τους φέρει στη 2η θέση της δυτικής περιφέρειας, από την έβδομη που βρίσκονται τώρα. Θα το δείτε. Εδώ πρέπει να δοθεί και το ειδικό βραβείο «Τσάρλι Τσάπλιν» στον Μάνου Τζινόμπιλι, διότι όπως δεν έχει εμφανιστεί άλλος Τσάπλιν στον κινηματογράφο, έτσι δεν πρόκειται να εμφανιστεί άλλος Τζινόμπιλι στο μπάσκετ.