Ας μιλήσουμε για Βατερλό

Η κανονική περίοδος για την Α1 πόλο Γυναικών έφθασε στο τέλος της και ακολουθούν τα πλέι οφ. Ο Εθνικός δεν ήταν, πέρυσι, σε αυτά, ενώ ο ΑΝΟ Γλυφάδας, παρά την πολύ μπερδεμένη χρονιά, κατάφερε να προκριθεί στην τετράδα του πρωταθλήματος με το διπλό στα Χανιά την τελευταία αγωνιστική, ενώ είχε τις ομάδες των Νέων Γυναικών και των Νεανίδων στους τελικούς των πρωταθλημάτων τους. Η δουλειά που έκανε εξαρχής η Ευτυχία Καραγιάννη, που συνέχισε μαζί με την Αλεξία Καμμένου πριν, τελικώς, αναλάβει και συνεχίσει το έργο ο Τάσος Πυρπυρής, αποδίδει καρπούς στις μικρές ηλικίες. Άλλωστε, όποιο από τα κορίτσια θέλει έμπνευση μπορεί να χαζέψει την πλάκα με τις πρωταθλήτριες Ευρώπης του 2000 που βρίσκεται εκεί που είναι τα σκαλάκια τα οποία ανεβαίνεις για να μπεις στο κολυμβητήριο του «Αντώνης Δημητρόπουλος».

Το θέμα, βεβαίως, δεν είναι η Γλυφάδα ή τουλάχιστον όχι μόνο, αν και είναι από τις κερδισμένες ομάδες σε αυτήν τη χρονιά. Λίγο πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα είχα γράψει ένα κείμενο με προβλέψεις που αφορούσαν στις ομάδες της Α1 πόλο Γυναικών για το waterpolonews.gr. Με την κανονική περίοδο να έχει εκπνεύσει και τους έβδομους διαδοχικούς τελικούς του Ολυμπιακού με τον ΝΟ Βουλιαγμένης να βρίσκονται ante portas (έχει πλεονέκτημα ο Ολυμπιακός όπως το 2010 και το 2013, δηλαδή δύο χρονιές που δεν κατέκτησε το πρωτάθλημα, πάει να πει ότι τα 3 κεκτημένα πάρθηκαν με μειονέκτημα έδρας, δύο εξ αυτών σε πέμπτο τελικό στο κολυμβητήριο του Λαιμού) ήρθε η ώρα να αναγνωριστούν τα λάθη των προβλέψεων πριν ξεκινήσουν τα πλέι οφ. Ο Ολυμπιακός θα παίξει απέναντι στον ΑΝΟ Γλυφάδας και η Βουλιαγμένη θα παίξει με τον Εθνικό. Και ενώ, πολύ φυσιολογικά, το ζευγάρι του τελικού θα σφραγιστεί σε ένα τριήμερο, οι ημιτελικοί ενός πρωταθλήματος έχουν πάντα ένα πρώιμο ενδιαφέρον.

Ως εκ τούτου,  ecco lo, που θα έλεγε και η Ρομπέρτα Μπιανκόνι στο Ραπάλο: δηλαδή ιδού τα λάθη που έγιναν στην ετήσια κατάταξη. Το παράδειγμα της Ιταλίδας δεν είναι τυχαίο: τις τελευταίες μέρες μπορεί να έχει συνδεθεί με την κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών από τον Ολυμπιακό, ωστόσο το γκολ που πέτυχε στο ματς του πρώτου γύρου στο «Πέτρος Καπαγέρωφ» με τον ΝΟ Βουλιαγμένης δύο δευτερόλεπτα πριν τη λήξη (για να μειώσει τη χαρά και την απόλυτη δόξα της Έλενας Ξενάκη) ήταν η φανερή στιγμή που καθόρισε το πλεονέκτημα έδρας.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ «ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΤΡΟΠΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ: ΘΑ ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ»

Τρίτων Αμαρουσίου: Αμέσως μόλις δημοσιεύθηκε το κείμενο για την ετήσια κατάταξη του πρωταθλήματος, πολίστρια προκάλεσε και αποδέχθηκε στοίχημα που... έβαλε, διαλέγοντας μάλιστα τον Ηρακλή για υποβιβασμό. Τώρα, να βάλω στοίχημα με κάποια που ξέρει απ΄έξω και ανακατωτά τι συμβαίνει στην Α1 πόλο Γυναικών; Καλύτερα να έκανα τατουάζ. Είναι αυτό που λέμε, «πλήρωνε τώρα μαλάκα». Ο Τρίτωνας ήταν, για να αποδοθούν τα δέοντα, ομάδα που δεν άξιζε να πέσει πριν έρθει η Μαρίνα Γκριτσένκο. Δεν κινδύνευσε ποτέ. Η Ελένη Γούλα ήταν εμπνευστική και μόλις έφθασε η Καζάκα έγινε οριακά ομάδα τετράδας. Η Κυριακή Στρατιδάκη κέρδισε με το σπαθί της την κλήση της στην Εθνική και την είσοδό της στην οκτάδα των κορυφαίων πολιστριών φέτος και ασφαλώς η μαντεψιά ήταν λάθος 100%: το πιθανότερο είναι ότι ο Τρίτων- ο οποίος νίκησε τον Εθνικό σε εντυπωσιακό ματς- δεν θα έπεφτε ακόμα και αν ο Ηρακλής δεν είχε τα μαύρα χάλια του. Η σιγουριά του Νοέμβρη τον Μάη δημιουργεί σάστισμα και την κοκκινίλα της ντροπής: ακόμα και αν ξέρεις ότι στον αθλητισμό δεν μπορείς να είσαι σίγουρος, από καιρού εις καιρόν δεν μπορείς παρά να υποπίπτεις σε συναπτά λάθη του στυλ «έλα μωρέ», που σε κάνουν να επανεξετάζεις την ψυχική περίπτωσή σου. Προέρχομαι, μάλιστα, από ένα ενσταντανέ στο οποίο παίκτης, αναφερόμενος σε παραληρηματική σκέψη μου, ανέφερε ότι «αυτός ο τύπος όλα τα βρίσκει εύκολο να γίνουν».

... Εννοείται. Για αυτό γράφει. Αλλιώς θα ήταν αθλητής. 

Εθνικός: Τώρα κάποιος μπορεί να νομίσει ότι το λάθος έγινε επειδή ήταν η έκτη ομάδα στην ετήσια κατάταξη, αλλά ουδόλως ισχύει. Η έβδομη θέση δεν αφορούσε στο αγωνιστικό κομμάτι, αλλά στο πόσο συναρπαστική ομάδα είναι. Βεβαίως, η συγκεκριμένη ομάδα θα κριθεί τον επόμενο χρόνο, διότι θα φανεί κατά πόσο οι πολίστριές της θα μπορέσουν να προτάξουν την ποιότητά τους σε σχέση με την όρεξή τους. Η Βάσω Μαυρέλου ήταν καταιγιστική και ανέδειξε το επιθετικό φίλτρο της, η Νόρμα Φραγκιουδάκη έκανε θαυμάσιο πρωτάθλημα και, μέχρι ενός σημείου, θεωρούνταν από τον προπονητή της, Γιώργο Τσόκα, η πιο βελτιωμένη πολίστρια σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν και η Αμαλία Πατέρου έδωσε ξανά το στίγμα του ταλέντου που απαιτεί να τη συμπεριλάβουμε σε ένα από τα μέλη της πρώτης πραγματικά σπουδαίας γενιάς του ελληνικού πόλο Γυναικών: όχι φυσικά επειδή προγενέστερα δεν υπήρχαν αρχιέρειες, όπως η Βούλα Βάσσου, η Αλεξία Καμμένου, η Μαίρη Βούλγαρη, αλλά διότι ήταν μέλος ομάδων οι οποίες πρωταγωνίστησαν στην Ευρώπη. Φυσικά, η Ξένη Λεοντσίνη είναι, για ακόμα μία χρονιά, μία από τις τρεις καλύτερες τερματοφύλακες του πρωταθλήματος. Ο Εθνικός τερμάτισε άνετα τρίτος και του αξίζουν οι έπαινοι.

NOBA: Ο λόγος, στην περίπτωση της ομάδας από τον Βόλο, δεν έχει να κάνει με τη θέση που κατέκτησε. Απλώς η αναμονή για την παρουσία της ήταν περισσότερο εκείνο που πρόσφερε ο Υδραϊκός στους Άνδρες και λιγότερο αυτό που (δεν) είδα. Η ομάδα του Βόλου δεν κατέβηκε στο τελευταίο ματς του πρωταθλήματος με τη Βουλιαγμένη, ενώ οι πολίστριες που αναμέναμε να δούμε μαζί στο νερό δεν εμφανίστηκαν για κάτι τέτοιο παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις. Θα είχε ενδιαφέρον να παίξουν με αντίπαλο τον Ολυμπιακό και τον ΝΟ Βουλιαγμένης, κυρίως για χάρη της ιστορίας. Προφανώς γυναίκες σαν την Τσουρή, τη Λαρά, τη Δημητροκάλλη, τη Βαγγελίτσα Μπαλωμενάκη, έχουν τη ζωή τους πια: το πόλο στα θηλυκά είναι, πλην εξαιρέσεων, χόμπι, αλλά όπως το είδαν τα κορίτσια του ΝΟΒΑ είναι ο ορισμός: κάποια ταξιδάκια για να θυμηθούν τα παλιά, δυο τρεις νίκες για να παραμείνουν στην κατηγορία και έπειτα μην τον είδατε τον Παναή. Εκείνες σωστά έπραξαν. Στην ετήσια κατάταξη, πάντως, το κομμάτι για τον ΝΟΒΑ ήταν γραμμένο με μπόλικο ενθουσιασμό.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ «ΕΝΤΑΞΕΙ, ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΚΙΝΕΖΟ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΛΥΨΟΥΜΕ»

Ηρακλής: Το πιο δύσκολο κομμάτι που αφορά στον Ηρακλή είναι να πείσεις κάποιες από τις πολίστριές του να μεταναστεύσουν για να διεκδικήσουν αυτό που αναλογεί στο ταλέντο και στην ποιότητά τους. Είχα τον Ηρακλή τέταρτο στην κατάταξη, αλλά δεν ήταν λάθος πρόβλεψη: μόνο η πραγματικά καψούρα με τον σύλλογο, Κατερίνα Ζάντου, η οποία ενσαρκώνει την άδολη αγάπη, έδωσε το «παρών» σε όλο το πρωτάθλημα από τις πολίστριες που υπολόγιζα ότι θα κατέβουν. Ο «Γηραιός» ήταν σε κακή κατάσταση τον περισσότερο καιρό: η Μάγδα Τζήμα κατέβηκε στον δεύτερο γύρο (για να σώσει οτιδήποτε αν σωζόταν) και μπορεί η μοίρα της ομάδας να μην άλλαξε ριζικά, πάντως μαζί με τη Ζάντου ήταν σαν τον Κινγκ Κονγκ στη Νέα Υόρκη σε σχέση με τις υπόλοιπες πολίστριες της ομάδας. Οι αδελφές Φλώρου δεν έπαιξαν καθόλου, η Ελευθερία Τζελέπη έφυγε, η Ελένη Γούλα είχε μία υγιή χρονιά στο Μαρούσι και ο Ηρακλής πολύ λογικά υποβιβάστηκε στην Α2, έχοντας για χάι λάιτ τη νίκη του επί του ΝΟΒΑ, ενώ δεν έχασε από τον άνευ Γκριτσένκο Τρίτωνα την τελευταία αγωνιστική. Επειδή είναι στην εφορευτική επιτροπή του φαν κλαμπ της συγκεκριμένης γενιάς, ελπίζω ότι οι Αρχάγγελοι θα μπουν στα όνειρα των πολιστριών και θα τους πείσουν να κάνουν το πόλο προτεραιότητα, αν και δεν το νομίζω. Θα είναι άσχημη ακόμα μία χαμένη χρονιά, στην Α2, από την άλλη, όμως, το κλίμα είναι δυσνόητο και άρα πολύ δύσκολο να αποδοθεί.

ΑΝΟ Γλυφάδας: Δεν πέτυχα ούτε μία σωστή θέση στην ετήσια κατάταξη, παρ’ όλα αυτά η βαθμολογία ήταν μόνο μία διάσταση του κειμένου. Ο ΑΝΟ Γλυφάδας ήταν τρίτος, επειδή περίμενα πώς και πώς το βήμα παραπάνω της Νικόλ Ελευθεριάδου. Ξέρετε, η 17χρονη πολίστρια δεν φταίει: στην αρχή έπρεπε να διαχειριστεί το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού και της Βουλιαγμένης όλο το καλοκαίρι, έπειτα έβγαλε και κάποια προβλήματα τραυματισμού και προς το τέλος άρχισε να παίζει καλά με αποκορύφωμα το διπλό επί του ΝΟ Ρεθύμνου, που έφερε και την είσοδο του ΑΝΟΓ στην τετράδα. Η Γλυφάδα είχε χάσει στο πρώτο παιχνίδι στο «Αντώνης Δημητρόπουλος» και για αυτό η συγκεκριμένη είσοδος κάνει την επιτυχία ξεχωριστή. Δεν μπορεί κάποιος να πει ότι τα κορίτσια της Καμμένου και του Πυρπυρή φάνηκαν βελτιωμένα (πλην της Εύας Λούδη), αλλά αυτό ούτως ή άλλως ήταν μία απαίτηση που μοιάζει με ουτοπία: όταν βελτιώνεσαι δεν φαίνεται στον έξω κόσμο. Οι μικρές είχαν ευθύνη απέναντι στους εαυτούς και την περυσινή πορεία τους, είχαν περισσότερο άγχος και ανταποκρίθηκαν και την επόμενη χρονιά θα φανούν περισσότερο τα βήματα προόδου που έκαναν αυτήν εδώ τη μεταβατική χρονιά. Σε αρκετές περιπτώσεις χρειάζεται να μην ξέρεις πού πας, ώστε να βρεις σίγουρα τον δρόμο.  

ΝΟ Ρεθύμνου: «Έτσι όπως είναι ο Τρίτωνας, ο ΝΟ Ρεθύμνου κατά πάσα πιθανότητα θα σωθεί». Κατευθείαν σε ίδρυμα.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ «ΕΛΑ ΜΙΚΡΕ, ΠΑΡΕ ΕΝΑ ΕΙΚΟΣΑΡΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΣΟΥ»

ΝΟ Βουλιαγμένης: Η περηφάνια της ομάδας και οι ρίζες της έδειξαν τον δρόμο. Ο ΝΟΒ τελείωσε αήττητος το πρωτάθλημα και δεύτερος, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι πρώτος (αν και το ίδιο θα μπορούσαν να ισχυριστούν στον Ολυμπιακό) και, παρά την κακή μέρα που βρέθηκαν στην Ευρωλίγκα, στο πρωτάθλημα αποδείχθηκε άξιος αντίπαλος. Κυρίως στο παιχνίδι του Πειραιά η Βουλιαγμένη έδειξε τι είναι ικανή να κάνει και φέτος, για πρώτη φορά αυτήν την εξαετία, δεν θα είναι εκείνη που πρέπει να πάρει το πρωτάθλημα. Το 2010 μπορεί να φαινόταν ότι ο Ολυμπιακός είναι κατάτι δυνατότερος, αλλά το Final 4 του Champions Cup της Κέρκυρας στις αρχές του Απρίλη άλλαξε την κατάσταση. Θα μπει ως αουτσάιντερ στους τελικούς, οι οποίοι θα είναι εξόχως συναρπαστικοί.

Ολυμπιακός: Η κορυφαία επίθεση στο πρωτάθλημα, η κορυφαία άμυνα στο πρωτάθλημα (με ενεργητικό 289-51, δηλαδή 238 γκολ διαφορά, που σημαίνει ότι πέτυχε 12 νίκες με μέσο όρο διαφοράς 19,8 γκολ, κάτι που σε πολλούς φάνηκε unfair, αλλά το αντώνυμο του Χάρη Παλίδη είναι η χαλάρωση), η πρώτη σκόρερ που είναι ίδια με την καλύτερη παίκτρια στο ranking (δηλαδη η Αλεξάνδρα Ασημάκη,  MVP της κανονικής περιόδου), η πιο ευρεία νίκη στην ιστορία, το 0-46 επί του ΝΟΒΑ που σφράγισε το πλεονέκτημα έδρας. Με 15 πολίστριες που μπορούν να παίξουν ανά πάσα στιγμή σε όλα τα ματς. Αυτός ο τίτλος, βεβαίως, μοιάζει με του πρωταθλητή Χειμώνα. Μόλις τρεις μέρες μετά την κατάκτηση της Ευρωλίγκας, ο Παυλίδης τόνισε ότι αν η ομάδα του δεν πάρει το τρόπαιο του πρωταθλήματος, η χρονιά θα είναι αποτυχημένη. Και ο Λαιμός τον Μάιο είναι μούρλια.