Η μεγαλύτερη παρτίδα σκάκι

Της Δήμητρας Κόκκορη

Παιχνίδι μυαλού και εξουσίας. Ένας παγκόσμιος πόλεμος οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων με θύματα τους ίδιους τους πολίτες. Όσα ζουν οι Έλληνες και οι πολίτες όλου του κόσμου θα μπορούσε να είναι σαν μια μεγάλη παρτίδα σκάκι. Πρόκειται για την παγκόσμια, μεγαλύτερη και πιο κρίσιμη παρτίδα όλων των εποχών. Το ότι η Ελλάδα έχει γίνει ένα πειραματόζωο είναι γνωστό. Έχω την αίσθηση, όμως, ότι το πείραμα ξεκίνησε εκατοντάδες χρόνια πριν. Και τώρα, αυτός ο πόλεμος βρίσκεται στο αποκορύφωμά του.

Παίκτες της παγκόσμιας αυτής παρτίδας, είναι οι Έλληνες, ένας κατεξοχήν ευφιής λαός, που ιστορικά έχει πει πολλά και κρίσιμα "όχι", ο οποίος, όμως, παρέμενε "υπνωτισμένος" και διχασμένος -εσκεμμένα ή μη- εκατοντάδες χρόνια τώρα. Αντίπαλος δεν είναι άλλος από την Γερμανία, μια χώρα τεχνοκρατών και τεχνολογικής ανάπτυξης, που ανέκαθεν έτρεφε μίσος και φθόνο απέναντι στη μικρή Ελλαδίτσα, που αντιστάθηκε σθεναρά στις ορέξεις της, χωρίς να λείπουν βέβαια οι ελάχιστες εξαιρέσεις Γερμανών που πραγματικά λατρεύουν τη χώρα και τον πολιτισμό μας.

Η Ρωσία είναι η χώρα των μεγάλων σκακιστών, η χώρα που επένδυσε στο ανθρώπινο μυαλό και τις ικανότητες. Οι ΗΠΑ, από την άλλη πλευρά είναι η χώρα που επένδυσε στην τεχνολογία και δημιούργησε το αντίπαλο δέος, κατασκεύασε την "υπέρτατη μηχανή" σκακιού, που δεν είναι άλλη από έναν υπολογιστή. Ρωσία και ΗΠΑ θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως "παρατηρητές". Και οι δύο, αλλά και το Ισραήλ, έχουν κατεβάσει τα "όπλα" και παρακολουθούν την παρτίδα, επεμβαίνοντας ελάχιστα, και μέχρι στιγμής, προς όφελος της Ελλάδας.

Ουσιαστικά, όλος ο κόσμος παρακολουθεί με αγωνία τα όσα εξελίσσονται στη χώρα μας, αφού ο αντίκτυπος των εδώ εξελίξεων είναι παγκόσμιος. Τα επικρατέστερα σενάρια για το τι θα συμβεί στο βραχυπρόθεσμο μέλλον είναι τρία. Είτε η Ελλάδα θα βγει από την ευρωζώνη και θα ακολουθήσουν στη συνέχεια κι άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου, όπως Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία κ.α. ή θα εξαναγκαστεί να βγει η Γερμανία και οι σύμμαχοί της -όσοι της απομείνουν έως τότε- ή η Γερμανία θα υποχρεωθεί σε άτακτη υποχώρηση, παρέχοντας ελαφρύνσεις στην Ελλάδα, ώστε να μην διαλυθεί η ευρωζώνη. Το μποϊκοτάζ στα γερμανικά προϊόντα είναι ένα μέσο άσκησης πίεσης των ευρωπαίων -και όχι μόνο- πολιτών προς την κυβέρνηση Μέρκελ, που έχει πολλά να χάσει, εάν υποστεί ΜΑΤ.

Ποιος θα βγει τελικά νικητής είναι δύσκολο και παρακινδυνευμένο να προβλέψει κανείς. Στο πλαίσιο του "τζόγου", ωστόσο, που εντάσσεται στο παιχνίδι της διαπραγμάτευσης, θα τολμήσω να κάνω πρόβλεψη και να στοιχηματίσω υπερ των ανεξάντλητων ανθρώπινων εγκεφαλικών ικανοτήτων και υπερ του Δικαίου. Ήρθε η ώρα για τις καθοριστικές κινήσεις, που θα οδηγήσουν στο μεγάλο ΜΑΤ. Οι πολίτες ψήφισαν "όχι", οι πολιτικές δυνάμεις φαίνεται να είναι ενωμένες, και την στρατηγική χαράσσει ένας πρωθυπουργός, που όχι μόνο δεν φοβήθηκε να τολμήσει, αλλά ίσως ακόμη ακόμη αποφάσισε να "αυτοκτονήσει" πολιτικά, παίρνοντας μαζί του τους λίγους και όχι τους πολλούς.

Το μεγάλο στοίχημα δεν είναι άλλο, από το να κρατηθεί ενωμένη η αριστερά, ώστε να αποφευχθούν "οικουμενικές παρενθέσεις", που θα παρέκλιναν της πορείας που έχει χαράξει στο μυαλό του ο Τσίπρας. Και οι έως τώρα εξελίξεις, δείχνουν πως αυτό επιτυγχάνεται, τουλάχιστον προς το παρόν. Με προϋπόθεση την ψυχραιμία και την ενότητα, η παρτίδα μπορεί να κερδηθεί. Και μαζί της ένα ακόμη "χρυσό" κεφάλαιο για την Ελλάδα στην παγκόσμια ιστορία.