Περί μασονίας

 

Το «καταδικάζω τη βία από όπου κι αν προέρχεται» είναι μία έκφραση η οποία κάποια στιγμή θα επιζητήσει την απόδειξή της. Μία στιγμή αρκεί, στην οποία πρέπει να κρατήσεις τα συναισθήματα απ' έξω και να σκεφτείς με τη λογική. Είναι εκείνη η στιγμή στην οποία δεν θέλεις να έχεις συμμετοχή στο πανηγύρι των ζουρλών. 

 

Βρέθηκα, το βράδυ του Σαββάτου, στο κολυμβητήριο «Πέτρος Καπαγέρωφ» για να παρακολουθήσω το παιχνίδι του Εθνικού με τον Παναθηναϊκό. Ήταν ένα ματς που, όποιος αγαπάει το πόλο και ανεξαρτήτως ιδιοτέλειας ή συμφέροντος, έπρεπε να το παρακολουθήσει. Στις 20.29, δηλαδή ακριβώς ένα λεπτό πριν την έναρξή του, ένιωσες την αναμπουμπούλα από την είσοδο 150 φίλων του Παναθηναϊκού στο κολυμβητήριο. 

 

Καταδικάζω τη βία από όπου κι αν προέρχεται, σημαίνει ότι το παιχνίδι είναι πάνω από όλα. Κι αν έχουν μπει 150 φίλοι του Παναθηναϊκού στο κολυμβητήριο του Πειραιά δεν πειράζει, αρκεί να μπορούν οι φίλοι του Εθνικού να πανηγυρίζουν τα γκολ. 

 

Από την άλλη μεριά, το να καταστρέφεις περιουσιακά στοιχεία της ομάδας κολύμβησης, ενώ σε προστατεύουν αστυνομικοί και λοιπές δυνάμεις, ύλη που έχει μαζευτεί με πολύ κόπο, προσπάθεια και απεριόριστες εργατοώρες, σε καθιστά ζώο. Το να γράφεις σε ανακοίνωση ότι όλοι είναι εναντίον σου, σε καθιστά εμμονικό. Όπως, το να μη γίνει καμία σύλληψη, ενώ από το ημίχρονο και έπειτα, όταν μία διμοιρία των ΜΑΤ έσκασε μύτη (και ο πρόεδρος του Εθνικού με τον έφορο, Πρίντεζης και Μιχαλόπουλος, ήταν αρκετά φρόνιμοι ώστε να αντιδράσουν γρήγορα όταν έμαθαν ότι προσπάθησαν να μπουν οπαδοί του Ολυμπιακού στο κολυμβητήριο και να δώσουν εντολή να απομακρυνθούν τα παιδιά από την κερκίδα που βρίσκονταν οι φίλοι του Εθνικού), ήταν όλοι μία μεγάλη παρέα. 

 

Τα δύο φετινά Εθνικός-Παναθηναϊκός ήταν τα ωραιότερα ματς του πρωταθλήματος. Στο Ιλίσιο, την τελευταία αγωνιστική του έτους, ο Γιώργος Αφρουδάκης πέτυχε με ριμπάουντ το 11ο γκολ των «πράσινων» και ο Στέλιος Αργυρόπουλος έχασε την μπάλα από το χέρι του στην τελευταία επίθεση, για να πανηγυρίσουν οι «πράσινοι» την επικράτηση με ένα γκολ διαφορά. Εκείνο το παιχνίδι ήταν πραγματικά υπέροχο: παρά το κρύο το βράδυ ήταν γλυκό, έρχονταν Χριστούγεννα και είχα μόλις μάθει να μετράω μέχρι το 100 στα ιταλικά. Ο Μάριος Χατζηκυριακάκης είχε πετύχει ένα γκολ πίσω από το νοητό κέντρο του κολυμβητηρίου, οι φίλοι του Παναθηναϊκού δεν σταμάτησαν να φωνάζουν και στο τέλος το γκολ του πρώτου σκόρερ στην ιστορία του ελληνικού πόλο έφερε έκκριση χαράς. 

 

Ο Μάριος Χατζηκυριακάκης είναι μία συναρπαστική περίπτωση πολίστα. Αντικειμενικά, δεν πήγε καν κοντά στις προοπτικές του. Αλλά όταν έχει διάθεση και όρεξη, είναι Άλεξ Τζορτζέτι 2.0. Δεν κάνω πλάκα. Μπορεί να είναι εξαιρετικός σε ένα ματς ανά τρεις εβδομάδες και αυτό ήταν αρκετό ώστε να προβληματιστεί ο Σάντρο Καμπάνια για το αν θα τον πάρει μαζί του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Μόντρεαλ. Ο νυν φύσει ηγέτης του Εθνικού (που ωστόσο δεν είναι ο αρχηγός της ομάδας, διότι ο Μάνθος Βουλγαράκης είναι πιο σταθερός) ξεκίνησε εντυπωσιακά το ματς στον Πειραιά και το τελείωσε με ένα εκκωφαντικό μπλοκ στο σουτ του Παναγιώτη Παπαδόγκωνα (μαζί με ολίγον από μπασκετική τάπα στη λόμπα του Καραμπέτσου, που έβαλε το θαυμαστικό στον φρενήρη ενθουσιασμό). Και λίγο πριν τη λήξη του οκτάλεπτου έγινε η φάση που θα θυμάμαι.

 

Ο Εθνικός έχει αρκετά ικανοποιητικό ρόστερ. Έχει «σατανάδες» στα φτερά, τους Τζώρτζη και Θαλασσινό οι οποίοι είναι γρήγοροι κολυμβητές, έχει ένα καλό πρώτο τερματοφύλακα, τον Παναγιώτη Τζωρτζάτο, και έναν αξιόπιστο δεύτερο, τον Χάρη Αϊβαλιώτη, έχει δυνατή αμυντική γραμμή, με τους Χρήστο Κουτσιαλή και Γιάννη Μπεριστιάνο και έχει τρία σημεία αναφοράς, τρεις πολίστες με εξαιρετική εμπειρία από σπουδαία ματς, δηλαδή τους Διονύση Καρούντζο, Γιάννη Κόχειλα και τον Βουλγαράκη. Δεύτερο φουνταριστό έχει τον Μανώλη Τσαχειλίδη, ο οποίος το Σάββατο έπαιξε λίγο περισσότερο από ό,τι στον πρώτο γύρο και μοιάζει σε ένα κλικ καλύτερη κατάσταση. Ούτως ή άλλως, από του χρόνου, που θα έχει ξεμπλέξει με τις πανελλήνιες εξετάσεις, θα κριθεί σε μεγαλύτερο βαθμό. Ο Φάνης Κουντουδιός προσπαθεί να κάνει ροτέισον με το ρόστερ που έχει στα χέρια του και τα καταφέρνει αρκετά καλά. 

 

Αντιλαμβάνομαι ότι έχω λίγη περισσότερη αδυναμία από ό,τι προτάσσει η δεοντολογία στον Αργυρόπουλο. Ο ένας λόγος είναι ότι θυμάμαι το ματς με το Φάληρο στην τελική φάση του πρωταθλήματος Νέων Ανδρών το 2013, που κράτησε μόνος του τον Ολυμπιακό στη διεκδίκηση της ισοπαλίας. Ο άλλος είναι ότι στη συζήτηση που είχα με τον Κωνσταντίνο στις 14 Νοεμβρίου του 2014 τον πήρα για καλύτερο νεαρό παίκτη της χρονιάς. Τα βραβεία της Forthnet δε με δικαιώνουν στο έπακρον, αλλά ειλικρινά, ποιος περιμένει να δικαιωθεί από ανθρώπους που ψηφίζουν χωρίς να βρίσκονται στα κολυμβητήρια (ως επί το πλείστον); Είναι επιτυχία που βρίσκεται στη δεύτερη θέση, έστω και με αρκετή διαφορά από τον πρώτο. 

 

Υπάρχει κι ένας τρίτος λόγος. Έχω κάνει πολλά λάθη διαχείρισης νεαρών αθλητών και αθλητριών. Με τον τρόπο μου- και χωρίς να έχω αντικειμενικά μεγάλη ευθύνη, αλλά υποκειμενικά τεράστια- έχω συμμετάσχει στη διαδικασία της πίεσης του περιβάλλοντος προς τους νεαρούς παίκτες οι οποίοι βλέπουν το όνομά τους γραμμένο. Ας πούμε, ο Θοδωρής Χατζηθεοδώρου έπαιζε στον Ολυμπιακό από το 1995, αλλά πριν το μιλένιουμ δεν γινόταν προσωπική αναφορά καθ' εκάστη. Σε λίγο θα υπάρχουν ψυχολόγοι που θα βοηθούν αθλητές, επαγγελματίες, να αποφεύγουν την οποιαδήποτε ζημιά από τα μέσα διαδικτυακής κοινότητας. Μαρκάρετε αυτά τα λόγια. O συγκεκριμένος πιτσιρικάς μοιάζει να μη λαμβάνει σοβαρά υπ' όψιν του τις αναφορές. Συν τοις άλλοις, αυτήν τη στιγμή σπουδαίοι Έλληνες παίκτες, όπως ο Αλέξανδρος Γούνας και ο Πέτρε Σάντα, προσπάθησαν στα παιχνίδια μεταξύ των δύο ομάδων να του πλήξουν την αυτοπεποίθηση, που σημαίνει ότι τον υπολογίζουν. 

 

Στη φάση που προαναφέρθηκε, ο μικρός βρίσκεται στα 2 μέτρα με τον Αφρουδάκη να τον μαρκάρει. Υπάρχει ένας συγκεκριμένος δείκτης δυσκολίας σε αυτήν τη φράση: στην προπόνηση μπορείς να κάνεις ό,τι γουστάρεις και ό,τι μπορείς, με οποιονδήποτε αντίπαλο. Επί του πρακτέου, σε παιχνίδι για τη δεύτερη θέση, με τον θρύλο των 1.600 γκολ και των 5 Ολυμπιακών Αγώνων, που όταν έπαιξε στην ομάδα που κατέκτησε την έκτη θέση στην Ατλάντα ο μικρός ήταν αγέννητος, κυριολεκτικά, δέχεσαι την μπάλα στα 2μ. και δεν ξέρεις τι κάνεις. Ο Αργυρόπουλος μπήκε με το κεφάλι στο νερό, άρπαξε την μπάλα και ντρίμπλαρε τον Αφρουδάκη τον πρεσβύτερο, για να πάρει το πέναλτι. Για να το κάνεις αυτό, πριν κλείσεις τα 19, πρέπει να έχεις θάρρος και να το συνδυάζεις με ψυχραιμία. Όπως είπα και στην αγοραστική αξία, βάζω στοίχημα ότι ο Θοδωρής Βλάχος θα τον καλέσει στην προεπιλογή της εθνικής Ανδρών στην προετοιμασία για το Καζάν. Εκτός κι αν συμπέσει με την προετοιμασία της Νέων Ανδρών. 

 

Ο Εθνικός έχει να πάει στον Λαιμό, για να παίξει με τη Βουλιαγμένη που έχει αρχίσει να βρίσκει ρυθμό. Στη Νέα Σμύρνη ο Τεό Λοράντος πέρασε την περισσότερη ώρα του ματς με τον Πανιώνιο καθιστός, και αυτό είναι μία ένδειξη. Αυτήν τη στιγμή ο ΝΟΒ είναι τρίτος, 5 βαθμούς πίσω από τους «κυανόλευκους» και μαζί με τον Παναθηναϊκό, μόνο που υπερισχύει στην ισοβαθμία στα μεταξύ τους παιχνίδια. Ο Εθνικός έχει αβάντα την επικράτηση με τρία γκολ στο ματς του πρώτου γύρου, 11-8, αλλά το κενό διάστημα στο τέλος του ματς επέτρεψε στον Παναθηναϊκό να ρεφάρει τη διαφορά του πρώτου ματς. Ο Εθνικός μπορεί να έχει δικαίωμα για ακόμα μία ισοπαλία, αν χάσει με λιγότερα από 2 γκολ από τον ΝΟΒ, ο οποίος πάντως δεν έχει παίξει με τον Ολυμπιακό στον Πειραιά, ενώ οι άλλες δύο ομάδες έχουν περάσει το συγκεκριμένο εμπόδιο. Μένουν 4 παιχνίδια, οπότε έχει καλές πιθανότητες να γλιτώσει τα πλέι οφ. 

 

Η επιστροφή του Εθνικού στα υψηλά στρώματα της βαθμολογίας έφερε και την επιστροφή των Εθνικών στα κολυμβητήρια, τουλάχιστον με τρόπο που να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Στον Πειραιά τους λένε Μασόνους και υπάρχει σοβαρός λόγος για αυτό: δεν τρώγονται μεταξύ τους. Είναι σαν τους Παριζιάνους στο Ρολάν Γκαρός: αν αποδοκιμάζουν κάποιον, τον αποδοκιμάζουν όλοι μαζί. Ρωτήστε τη Μαρτίνα Χίνγκις, που κλαίουσα αποχώρησε μετά τον τελικό του 1999. Η αποθέωση στην ομάδα στο τέλος του ματς ήταν από τις κορυφαίες στιγμές του φετινού πρωταθλήματος.