Υπόθεση καθαρά προσωπική

Ο περυσινός τελικός του Κυπέλλου Ελλάδος πόλο Ανδρών, που έγινε στις 11 Μαΐου στο κολυμβητήριο του Αλίμου, είχε δράση. Ο Ολυμπιακός δεν μπήκε καν στον κόπο να παίξει με τον Νηρέα Λαμίας, ο ΝΟ Βουλιαγμένης έπαιξε όσο έπρεπε για να νικήσει τον ΝΟ Χίου και οι δύο ομάδες διαξιφίστηκαν σε ένα παιχνίδι που κρίθηκε λίγο πριν το τελευταίο λεπτό του, 11-10. Ο Ολυμπιακός είχε περισσότερες λύσεις και ο Κώστας Μουρίκης έβαλε το γκολ που, εκτός των άλλων, του έδωσε το MVP του Κυπέλλου. Η εξέλιξη του ματς και κάποιες αποφάσεις- όπως εκείνη στο γκολ του Γιώργου Ντόσκα στα τέλη του τρίτου οκτάλεπτου- άφησαν τη Βουλιαγμένη παραπονούμενη. Τον τελικό εκείνον, βεβαίως, νίκησε η καλύτερη ομάδα.

Ο Ολυμπιακός είχε τελειώσει όλες τις υποχρεώσεις του μέχρι αυτό το ματς. Είχε πάρει το πρωτάθλημα με «σκούπα» στον ΝΟΒ και 27-0-0 νίκες για πρώτη φορά από το 2010. Οι τελικοί είχαν τελειώσει στις 26 Απριλίου και οι «ερυθρόλευκοι» του Θοδωρή Βλάχου είχαν νικήσει στα τρία ματς με διαφορά 4,6 γκολ. Η ομάδα έκανε φιέστα 4 μέρες μετά, στις 30, όταν οι Γυναίκες νίκησαν 8-6 το αντίστοιχο συγκρότημα του ΝΟΒ. Στις 3 Μαΐου έπαιξε με τη Γιουγκ Ντουμπρόβνικ το αδιάφορο ματς για τη 10η αγωνιστική του Champions League. Υπήρχε ένα κενό 8 ημερών, στο οποίο πολύ λογικά οι παίκτες σκέφτονταν την ξεκούραση. Το... άγημα της ελληνικής σημαίας, για την εθνική πόλο Ανδρών, θα ερχόταν μόλις 4 μέρες μετά.  Όλοι σκεφτόντουσαν τις ανάσες.

Σε αυτήν την περίπτωση, το Final 4 του Κυπέλλου Ανδρών που διεξάγεται στο Καρπενήσι, σηματοδοτεί την αρχή των πλέι οφ του πρωταθλήματος. Ο Ολυμπιακός θα περιμένει τον αντίπαλό του για τους ημιτελικούς, που θα βγει από το ζευγάρι της Βουλιαγμένης με τον Υδραϊκό. Έπειτα θα παίξει τους τελικούς με αντίπαλο τον νικητή του ζευγαριού του Εθνικού με τον νικητή του Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ. Οι τελικοί θα τελειώσουν σε ένα μήνα, που λέει ο λόγος. Πάει να πει ότι οι παίκτες είναι σε αγωνιστική ετοιμότητα. Και οι διαφορές είναι τόσο πολλές από το περυσινό ματς- ακόμα και το γεγονός ότι δεν κατέβηκε ο Νηρέας και άρα δεν δημιούργησε συνθήκες παιχνιδιού ήταν μειονέκτημα- που οι τρεις υπόλοιπες ομάδες δεν δικαιούνται να φέρνουν το περυσινό παιχνίδι ως οδηγό στο μυαλό τους. Ακόμα και η Βουλιαγμένη, πέρυσι, είχε τον Χρήστο Αφρουδάκη, τον Μανώλη Μυλωνάκη και τον Ανδρέα Μιράλη, εκτός των άλλων. Η μεγάλη διαφορά, όμως, είναι ότι τώρα ο Ολυμπιακός είναι έτοιμος για αυτό το ματς σε αντίθεση με πέρυσι, που οι παίκτες σκέφτονταν ότι εύκολα ή δύσκολα θα νικήσουν.

Από το 2001 έως και σήμερα, η ομάδα που εδρεύει στον Πειραιά δεν έχει χάσει σε τελικό. Την τελευταία φορά που έγινε ήταν το 2000, στο απίστευτο ματς της Θεσσαλονίκης με τον Εθνικό, δεν είχε μπει το μιλένιουμ καλά καλά, που λέει ο λόγος. Οι υπόλοιπες δύο ήττες αυτά τα 15 χρόνια, στα οποία δίνει πάντα το «παρών» στην τελική φάση, ήρθαν από τον Εθνικό το 2005 και από τη Βουλιαγμένη το 2012, και αυτό σημαίνει 12 Κύπελλα.

Ο Ολυμπιακός πέρασε τις 12 κατακτήσεις του Εθνικού το 2010, όταν στη Σύρο ο Θοδωρής Χατζηθεοδώρου έβαλε το νικητήριο γκολ στο 7-6 επί του Πανιωνίου. Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν πάρει συνολικά 16 Κύπελλα και πάνε για το 17ο: την Παρασκευή στις 19:00 (Novasports 1) θα αντιμετωπίσει τον ΠΑΟΚ ο οποίος ψάχνει τον πρώτο τελικό της ιστορίας του σε επίπεδο πόλο Ανδρών, ενώ το ίδιο συμβαίνει με τους Παναθηναϊκό και Υδραϊκό: ουδεμία εκ των τριών ομάδων έχει παίξει σε τελικό Κυπέλλου ή πρωταθλήματος, ενώ η ομάδα που έχει τους περισσότερους παίκτες που έχουν πείρα σε τέτοια ματς είναι εκείνη της Ύδρας: μόνο τους Γιώργο Μαυρωτά, Φίλιππο Καϊάφα και Αντώνη Βλοντάκη να βάλεις στην εξίσωση, χάνεται η μπάλα.  

Η διοργάνωση ξεκίνησε το 1953, διακόπηκε το 1958, άρχισε ξανά το 1984, δεν έγινε το 1994. Ο Ολυμπιακός πήρε το Κύπελλο το 1992, τον πρώτο τίτλο του μετά το 1971: ήταν ένα ματς επί του ΝΟ Πατρών στο ΟΑΚΑ, το οποίο έληξε με σκορ 9-8 και τον γερόλυκο Αντώνη Αρώνη να πετυχαίνει το νικητήριο γκολ. Ο Θοδωρής Βλάχος- που πάει για το τρίτο διαδοχικό Κύπελλό του ως προπονητής- και ο Κώστας Λούδης, τεχνικός του Παναθηναϊκού, ήταν συμπαίκτες σε εκείνο το ματς, ενώ παίκτης του ΝΟΠ ήταν ο... Δημήτρης Μπιτσάκος, που ετοιμάζεται να πάρει μέρος στη διοργάνωση με τα σκληρά... γεροντοπαλίκαρα του Υδραϊκού, που τη φετινή σεζόν θυμίζουν τους ήρωες από τις ταινίες «Ρεντ». Ο Μπιτσάκος, μάλιστα, έχει βρεθεί στο Φισκάρδο παρέα με τον Νικόλα Δεληγιάννη. Για τον τερματοφύλακα του Ολυμπιακού η διοργάνωση στο Καρπενήσι είναι σημαντική για 2+1 λόγους.

 Η ΠΡΩΤΙΑ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ

Η σκούφια του Δεληγιάννη κρατάει από το Καρπενήσι. Για την ακρίβεια είναι από την Καστανιά, στον δρόμο προς τον Προύσσο. Αυτός ο χώρος για τον τερματοφύλακα του Ολυμπιακού είναι ένα κρυσφήγετο: έχει πάρει τον συγκεκριμένο δρόμο αρκετές φορές, όπως πέρυσι το καλοκαίρι, αφού τελείωσε η σεζόν. Ο Δεληγιάννης δεν θέλει να χάσει το Κύπελλο εντός έδρας, που λένε: αυτός είναι ο τόπος του, είναι η πατρίδα του και εκεί ηρεμεί και γαληνεύει. Συν τοις άλλοις, αυτό το τρόπαιο είναι σημαντικό για ακόμα ένα λόγο: θα είναι το 12ο. Ξέρετε πόσοι άλλοι πολίστες στην ιστορία έχουν 12 Κύπελλα; Ούτε ένας. Noone. Nessuno. Πεγσόν (θα το έγραφα γαλλικά, αλλά μου φάνηκε καλύτερο έτσι).

Πέρυσι, στον Άλιμο, ο Δεληγιάννης και ο Σχίζας έφθασαν σε κατακτήσεις τον Χατζηθεοδώρου, ο οποίος πήρε 11 Κύπελλα από το 1997 έως το 2010. Ο δεύτερος πήρε 10 με τον Ολυμπιακό, 2003, 2004, 2006-11, 2013, 2014) και 1 με τον Εθνικό το 2000. Ο Δεληγιάννης έχει κατακτήσει από το 2002 έως 2014 με τον Ολυμπιακό και φέτος, τη 14η περίοδό του με τους «ερυθρόλευκους» έχει την ευκαιρία να γίνει ο πολυνίκης του θεσμού, με τους υπόλοιπους εν ενεργεία πολίστες να ακολουθούν σε αρκετά μεγάλη απόσταση. Δεύτεροι από τους εν ενεργεία είναι οι Βαγγέλης Δελακάς και Γιώργος Ντόσκας που έχουν 8 Κύπελλα.

Ο Ολυμπιακός έχει χάσει 12-0 από τον Εθνικό το 1954 και αυτή είναι η μεγαλύτερη διαφορά σε τελικό Κυπέλλου. Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν νικήσει τον Πανιώνιο 16-5 στην Άρτα το 2006 (φθάνοντας το +18 σε τέρματα σε Final 4- έστω και σε επεισοδιακό, αφού οι περισσότεροι παίκτες των υπόλοιπων ομάδων που συμμετείχαν δεν ήταν βασικοί, λόγω της απεργίας- που είναι το ρεκόρ) και 14-5 τα Χανιά το 2003. Επίσης, ουδείς παίκτης έχει σημειώσει πάνω από 5 γκολ σε ένα τελικό: το πιο εντυπωσιακό «πεντάρι» βεβαίως πέτυχε ο μακαρίτης Ανδρέας Γαρύφαλλος, ο οποίος το έκανε το 1953 στον τελικό με τον Ολυμπιακό, τον πρώτο του θεσμού, που έληξε με σκορ 5-4. Είναι ρεκόρ τα οποία μπορεί να διεκδικήσει: και το επιθετικό πρόσημο των 16 γκολ και έναν παίκτη με πάνω από 5 στον τελικό και τη διαφορά των 12.  Συν τοις άλλοις, ο Γιάννης Φουντούλης δεν έχει καταφέρει να είναι πρώτος σκόρερ του Final 4 με τον Ολυμπιακό, αν και έχει κατορθώσει να το κάνει το... 2006, με τον ΝΟ Χίου: είχε πετύχει 8 γκολ, αθροιστικά στον ημιτελικό και τον τελευταίο μικρό τελικό στην ιστορία της διοργάνωσης.

Βεβαίως, οι αριθμοί είναι εύκολο να αραδιάζονται, αλλά οδηγός είναι η τελική επικράτηση, χωρίς να έχει σημασία το στατιστικό υπόβαθρο. Οι «ερυθρόλευκοι» σπανίως αποτυγχάνουν σε μονά ματς με κατώτερους αντίπαλους, όπως αυτά που θα δώσουν στο Καρπενήσι. Το 17ο Κύπελλο δεν είναι γεγονός, αλλά έχει απόλυτο φαβορί, περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά. Αυτό που απομένει είναι η επιβεβαίωση. 

Πηγή για στατιστικά στοιχεία: www.koe.org.gr

Το κείμενο τέθηκε προς δημοσίευση για την ιστοσελίδα redopinion.gr, αλλά δεν δημοσιεύθηκε λόγω προβλήματος που αντιμετώπισε ο server.